دفاع از میهن زمان و مکان نمی‌شناخت مردم ایران پس از انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی بازهم باید خود را برای دسیسه‌های بعدی دشمنان آماده می‌کردند. آن‌ها خوب می‌دانستند دفاع از مرز و بوم میهن بستگی به زمان یا موقعیت مشخصی ندارد بلکه در هر شرایطی باید برای مقابله با هر دشمنی آمادگی لازم را پیدا کنند. چرا که دشمنان و مستکبران جهام در این سال‌ها ثابت کرده بودند که از هیچ کاری برای نابود کردن ایران‌زمین کوتاهی نمی‌کنند و به هر شکلی که بتوانند آرمان‌ها و ارزش‌های ایران اسلامی را مورد هجوم حملات خود قرار خواهند داد. پس در هر شرایطی باید آمادگی لازم برای دفاع از ایران را داشت. شهید والامقام داود میرزایی دلاوری که در بیست و پنجمین روز از بهمن‌ماه سال 1368 در روستای زیبای دمنی از توابع شهرستان خمین، دیده به جهان گشود. او فرزند پنجم خانواده بود و نور دیده پدر و مادر. خانواده‌ای نسبتاً پر جمعیت که سفره ساده اما صمیمی‌شان را به نان حلال زینت می‌بستند و از همان کودکی احکام دین مبین اسلام را در گوش فرزندانشان زمزمه می‌کردند، تا آن‌ها نیز راه رسیدن به سعادت را گم نکنند. در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و تا سال پنجم ابتدایی درس خواند. اما پس از آن به خاطر مناسب نبودن شرایط و وجود مشکلات نتوانست درس بخواند. بنابراین در سال پنجم دبستان درس خواندن را رها کرد و به شغل کشاورزی پرداخت. از کودکی بسیار زحمت می‌کشید و تلاش می‌کرد تا هم در امور مالی و هم در امور کاری یاری‌رسان خانواده باشد. کم‌کم دوران جوانی از راه رسید و داود به جوانی زحمت‌کش، مهربان و مؤمن تبدیل شد او بسیار مهربان و صبور بود و با خوش‌رفتاری با دیگران برخورد می‌کرد. موعد سربازی‌اش فرا رسیده بود و او پیش‌قدم شده بود تا آموزش ببیند که چگونه از میهن اسلامی خود در مقابل دشمنان دفاع کند. و این تلاش بی‌وقفه چندان بی‌خطر نبود. شهید داود میرزایی سرباز نیروی انتظامی بود که در سیزدهم خردادماه سال 1389 در شهرستان بانه در حین آموزش نظامی به دلیل اصابت تیر سهوی به قافله شهدای این مرز و بوم پیوست و پیکر مطهرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.