شهید علیرضا میرزایی در بیستم آبان ماه سال 1318 در روستای تکیه کتیران از توابع شهرستان شازند و در خانواده‌ای مذهبی و روستایی که اهل تلاش و کار بودند، دیده به جهان هستی گشود. از همان ابتدای ولادت پدر و مادرش همت گماشتند تا او را در مسیر الهی و اهل‌بیت(علیهم السلام) قرار دهند. دوران کودکی‌اش را با خانواده سپری کرد و در این مدت کوتاه کودکی با قرآن و نماز آشنا شد. مردم روستا اکثراً کشاورزی و دامداری می‌کردند و پدر علیرضا نیز کشاورز بود و او روزها را در کنار پدر به کار و تلاش مشغول بود و پدر وقت‌های بیکاری که پیدا می‌کرد، او را در آغوش می‌کشید و آرام‌آرام از روزگار و مشکلات خاص آن می‌گفت و راه ایستادگی و مقاومت را در برابر این سختی‌ها یادش می‌داد تا کمر خم نکند و خم به ابرو نیاورد. روستازاده‌ای بود که طعم سختی و مشکلات را چشیده بود. او در مکتب خانه روستا تلاوت قرآن و خواندن و نوشتن را فرا گرفت. در جوانی ازدواج کرد و در هنگام شهادت سه پسر و پنج دختر داشت. در آستانه پنجاه سالگی به عنوان بسیجی گردان امام حسن(علیه السلام) به لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) رفت و حدود 8 ماه در جبهه فعالیت کرد تا سرانجام در بیست و هشتم آبان ماه سال 1366 در کانال پرورش ماهی - شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در زادگاهش به خاک سپردند.