شهید والامقام محمدکاظم میرزایی بسیجی دلاوری که درس عشق و وفا و دلدادگی را از کربلا آموخته بود و خوب می‌دانست که برای رسیدن به معشوق بی‌همتای خود باید از جان گذشت. او کمال انسانیت را دریافته بود و برای رسیدن به بالاترین درجه انسانیت یعنی شهادت در راه خدا و دین خدا پیش‌قدم شده بود. شهید محمدکاظم میرزایی شیرمردی دلاور که در بیست و یکمین روز از خردادماه سال 1322 در روستایی پشتکوه از توابع شهرستان خمین در خانواده‌ای مؤمن و معتقد به دین مبین اسلام که احکام دین و فراهم کردن روزی حلال حرف اول زندگی‌شان را می‌زد، دیده به جهان گشود. تا سال ششم دبستان درس خواند. از همان کودکی با احکام دین آشنا شده بود و به آن علاقه زیادی نشان می‌داد هر زمان که اعضای خانواده برای مسجد رفتن آماده می‌شدند. او نیز هم پای آن‌ها برای رفتن حاضر می‌شد و از همان زمان به نماز و عبادت علاقه زیادی پیدا کرده بود. این رفتار در وجودش نهادینه شده بود و همیشه تلاش می‌کرد تا در راه خدا قدم بردارد. با اعضای خانواده و دوستان و آشنایان بسیار مهربان بود و هرگز کسی را آزرده‌خاطر نمی‌کرد. پس از مهاجرت به شهر اراک و شروع به کار در کارخانه آلومرول، در دوران جوانی تشکیل خانواده داد و زندگی مشترک خود را آغاز کرد. پس از مدتی به لطف خداوند دارای چهار فرزند شد که به آن‌ها بسیار مهر می‌ورزید. وقتی که جنگ تحمیلی آغاز شد، در لباس بسیج با گروه داوطلب اعزامی از کارخانه به سمت جبهه‌های نبرد شتافت و در گردان 14 معصوم(علیه السلام) از تیپ 8 نجف اشرف مشغول به خدمت شد. او پس از نبردی دلاورانه در عملیات فتح المبین در پنجم فروردین‌ماه سال 1361 در منطقه تنگه رقابیه با اصابت گلوله به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای خمین به خاک سپرده شد.