شهید عبدالله میرسمیعی در تاریخ هفتم بهمن‌ماه سال 1350 در روستای حصار از توابع شهرستان شازند در خانواده‌ای مذهبی، دیده به جهان گشود. او در آغوش پر مهر و محبت مادری پاک‌دامن و پدری پارسا پرورش یافت. ایمان مادر او باعث شد که حب اهل‌بیت(علیهم السلام) و بغض دشمنان ایشان در سینه‌ی او پرورش پیدا کند و نان حلالی که پدر بر سر سفره‌ی این خانواده می‌آورد، او را عاشق امام حسین(علیه السلام) می‌کرد. در هفت سالگی وارد دوران دبستان شد و درس خود را تا پنجم دبستان ادامه داد و سپس برای کمک به پدر و خانواده به کار کشاورزی که در آن زمان شغل بسیاری از روستائیان بود، مشغول شد. او می‌کوشید و نان تلاش‌هایش را که از هر لقمه‌ای حلال‌تر بود، می‌خورد. قطعاً این کمک‌های عبدالله به پدر و مادر بود که باعث شد راه درست را از غلط تشخیص دهد. از دوره نوجوانی عضو بسیج بود و در برنامه‌های پایگاه شرکت می‌کرد. جنگ تحمیلی پایان یافته بود که برای انجام خدمت سرباز به عنوان پاسدار وظیفه در تیپ 48 فتح مشغول به خدمت شد و پس از گذشت هشت ماه خدمت صادقانه در تاریخ سوم بهمن‌ماه سال 1369 در حین پاک‌سازی مناطق آلوده بر اثر انفجار مین بر جای مانده از دوران جنگ و اصابت ترکش در منطقه طلائیه به درجه رفیع شهادت نائل آمد و روح والایش به آسمان پر کشید. پیکر مطهر شهید را پس از تشییع جنازه در زادگاهش به خاک سپرده شد.