چهار روزی از خردادماه سال 1344 گذشته بود که او در شهرستان آستانه از توابع شهرستان شازند و در خانه‌ای گلین و روستایی و خانواده‌ای مذهبی که صفا و صمیمیت و یکرنگی اهالی روستا را به همراه داشتند، دیده به جهان هستی گشود. پدرش کشاورز بود و در زمین کشاورزی کار می‌کرد تا زندگی خوبی را برای خویش و فرزندانش بسازد. مادرش نیز خانه‌دار بود و کارهای خانه را به عهده داشت و گاهی هم قالی‌بافی می‌کرد تا در اقتصاد خانواده سهمی داشته باشد. با وجود این همه کار و تلاش روزمره از تربیت کودکانشان هم غافل نبودند. علی‌رضا دوران کودکی‌اش را در دامان پر از مهر و محبت پدر و مادرش سپری کرد و تا می‌توانست در کارها به آن‌ها کمک می‌کرد. نشان داد که اهل کار و زحمت است و نمی‌خواهد که اوقاتش را به بطالت بگذراند. نمازش را که فرا گرفت، پای ثابت مسجد و امام‌زاده در روستا بود و همیشه همراه با پدرش به مسجد می‌رفت. تحصیلاتش را از هفت سالگی و در شهرستان آستانه آغاز کرد و تا کلاس دوم راهنمایی درس خواند؛ ولی چون پدرش نیاز به کمک داشت، درس را رها کرد و به کمک او شتافت. در سال‌های جنگ تحمیلی از سوی بسیج به جبهه اعزام شد و پس از تغییر عضویت به عنوان پاسدار وظیفه در گردان علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) خدمت می‌کرد که در حین عملیات بدر در منطقه شرق رودخانه دجله عراق مفقودالاثر شد. پیکر مطهر شهید پس از تفحص در نوزدهم اردیبهشت‌ماه سال 1376 شناسایی و در زادگاهش به خاک سپرده شد.