دوم شهریور ۱۳۴۷، در روستای فرج‌آباد از توابع شهرستان زرندیه به دنیا آمد. پس از مدتی با خانواده به زرندیه مهاجرت کردند. دوران کودکی را در کنار خانواده به تحصیل سپری کرد. او در کلاس چهارم متوسطه در رشته تجربی مشغول به تحصیل بود که از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. الگویش علی‌اکبر(علیه السلام) امام حسین(علیه السلام) بود و فرا راهش نهضت بزرگ عاشورا اگر توفیق حضور در کربلای معلا را پیدا نکرده تا یاری آقا اباعبدالله(علیه السلام) کند. لبیک به ندای فرزند او خمینی(قدس سره) کبیر را فوز عظیم دانسته و این حرکت را ادامه همان نهضت حسینی می‌دانست و این تفکر به وضوح در وصیت‌نامه شهید به چشم می‌خورد.

او در قسمتی از وصایای خود چنین آورد: خداوندا، نمی‌دانم چگونه شکرگزارت باشم از این که توفیق حضور در جبهه را پیدا کردم. خداوندا، تنها درگاه لطف و کرم توست که می‌تواند ما را نجات دهد. حسین(علیه السلام) جان اگر در کربلا نبودم تا یاری‌ات کنم، اگر در عاشورا نبودم تا جان خود را نثارت کنم، این هدیه ناقابل را از من قبول فرما.

نیایش و سوز دل و ناله‌های شب چیزی نیست که بتوان با قلم‌های نارس و کلمات ناتوان آن را وصف کرد و به مقام والای آن پی برد. بهتر آن است که دم فرو بندیم و پایان سخن که پایان ماست به آن اعتراف کنیم. او به عنوان بسیجی و امدادگر از پایگاه ابوذر به جبهه اعزام شد و در لشکر 27 محمد رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) خدمت می‌کرد که در یازدهم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه آخرین برگ زندگی دنیایی او ورق خورد و با قلبی آرام به ملکوت اعلی عروج کرد. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند تا این که در یازدهم تیر ۱۳۷۵، پس از تفحص در منطقه جنگی شناسایی و در گلزار شهدا مامونیه از توابع شهرستان زرندیه به خاک سپرده شد.