پاسدار شهید عباس ورمزیاد در سال ۱۳۴۵ چشم به جهان گشود، در روستایی محروم به نام کاظم‌آباد؛ از توابع شهرستان خمین و در خانواده‌ای با علاقه‌های مذهبی و بنیادهای قرآنی.

تربیت پدر و تشویق‌های مادر در علاقه‌مندی‌اش به اسلام و مسجد و قرآن مؤثر بود و خود عباس از آن یاد می‌کرد. به هر حال، تحصیلات ابتدایی وی در همان روستا گذشت و پس از آن نتوانست به تحصیل که مورد علاقه‌اش بود، ادامه دهد. به کار پرداخت و در امر کشاورزی مددکار پدر زحمت‌کش خود بود.

در ایام اوج‌گیری انقلاب، هم کار می‌کرد و هم دوشادوش امت انقلابی، فعالیت اجتماعی داشت و گام‌های کوچکش در راه اسلام و انقلاب، پویا بود. با پیروزی انقلاب، کمر همت بست تا از این نهضت خون بنیاد و ثمراتش پاسداری کند. با واحد بسیج مستضعفین فعالانه همکاری داشت و دوره آموزش نظامی را طی کرد و با شروع جنگ تحمیلی، به میدان‌های دفاع کشور روانه شد؛ و البته ابتدا به خطه مظلوم کردستان رفت و در مقابله با ضدانقلاب، فداکاری‌ها نشان داد.

پس از آنکه به عضویت سپاه پاسداران درآمد. او پس از مدت‌ها نبرد در جبهه‌ها، هنگامی که به عنوان فرمانده دسته در گردان روح‌الله(قدس سره) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) در عملیات بدر شرکت کرده بود در شرق رودخانه دجله عراق در بیست و یکم اسفندماه سال 1363 به فرجام شهادت دست یافت و جانش را هدیه به جانان نمود. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای شهر خمین به خاک سپرده شد. او متأهل و صاحب یک دختر بود. برادرش – علی‌اصغر - نیز که در عملیات محرم مجروح شده بود در سال 1379 به شهادت رسید.