شهید قربانعلی وفایی متولد بیست و ششم مهرماه سال 1337 در مأمونیه از توابع شهرستان زرندیه بود. پس از پایان تحصیل در دوره راهنمایی در وزارت دفاع مشغول به کار شد. او در سال 1362 ازدواج کرده بود و هنگام شهادت یک دختر داشت.

شهید وفائی، پیوسته به زندگی جاودانی و سیر الی الله می‌اندیشید. او پدری مهربان و همسری فداکار و گواهی صادق با اراده و استواری آهنین داوطلبانه آغوش گرم خانواده را رها کرد و راهی نبرد حق علیه باطل شد و سخنش این بود که حسین(علیه السلام) از کعبه خارج شد و کعبه را یکجا به کربلا برد و امروز عصر فریاد هل من ناصر حسینت(علیه السلام) اندیشیدن به حوض کوثر و بهشت و حورالعین و جوی‌های معطر پر از شیر و درخت طوبی بی حسین(علیه السلام) میسر نمی‌شود.

و این کج‌اندیشی است اگر بی ولایت و بی عشق خمینی(قدس سره) بتوان راه حسین(علیه السلام) و مکتب عاشورا را شناخت.

و مرگ را سقوط در دنیا می‌دانست و فرمود: من می‌روم تا از سقوط در دنیا در امان باشم و شهادت به زعم او تولدی دیگر است و آغاز زندگی جدید. اما آنان که لیاقت دارند به این زندگی جدید می‌رسند.

آری وفائی لیاقت داشت و آنچه می‌خواست خداوند فرارویش نهاد و در جوار حق مهمان و روزی‌خوار او گشت.

قربانعلی در سال‌های جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی اعزامی از پایگاه ابوذر تهران به لشکر 27 محمد رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) پیوست و در عملیات کربلای 5 شرکت کرد. در همان عملیات در بیست و یکم دی‌ماه سال 1365 در منطقه پنج‌ضلعی واقع در شلمچه عراق به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در بهشت‌زهرای تهران به خاک سپرده شد.