چه نقاش کار کشته و چیرهدستی بود آنکه نقش عشق را بر صورت مهربانت کشید و چه زیبا سر دادی سرود آزادی را وقتی نام جنگ دلها را به لرزه افکنده بود.
پاسدار وظیفه بودی یا نه از وظایفت پاسداری میکردی. وظیفه محافظت از خاک پاک ایران از ناموس ایرانی و جان و مال مسلمین و انقلابی که هنوز نوپاست.
چه سختیها کشیده وطن و چه روزهایی که ایران من به خود ندیده است و حالا دشمن بعثی چه ناجوانمردانه با ستمکاران همدست شده تا خاک ایران را به تاراج ببرد.
و حالا تو ذبیحالله شدهای و اسماعیل وار به میدان زدهای تا در راه عشق سر بدهی. و چه زیبا سر سپردی.
شهید ذبیحالله گل محمدی در ششم فروردینماه سال 1346 در روستای گوره زار از توابع شهرستان خنداب چشم به جهان گشود تحصیلات خود را تا ششم ابتدایی گذراند و در خدمت مقدس سربازی به عنوان پاسدار وظیفه در یگان دریایی لشکر 17 خدمت کرد.
و چه نام زیبایی را برایش برگزیده بودند انگار از بدو تولد میدانستند به قربانگاه میرود تا در راه عشق الهی ذبح شود.
ذبیحالله گل محمدی در یازدهم شهریورماه سال 1365 در منطقه جزیره مجنون با اصابت ترکشی به سرش به جمع شهدای ایرانزمین ملحق شد. پیکر مطهر سرباز شهید پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.