شهید اکبر حیدری در اول فروردین ماه سال 1342 در شهرستان تفرش، دیده به جهان گشود و در خانواده‌ای مذهبی

شهید امرالله حیدری در یازدهم آذر ماه سال 1349 در خانواده‌ای کاملاً مذهبی و اصیل در شهرستان دلیجان به دنیا آمد. تا اول راهنمایی به صورت شبانه‌روزی تحصیل کرد. اخلاق و رفتارش بسیار خوب و مهربان و دارای اخلاق خاصی بود. فوق‌العاده پسر خوب و فداکاری بود. روابط اجتماعی بسیار قوی داشت. از دوران کودکی علاقه شدیدی به کارهای فنی داشت و همیشه در مدرسه و حتی در کار گاه کابینت‌سازی که کار می‌کرد مشغول ساختن یک کاردستی و یا یک وسیله ابتکاری بود. او دارای اعتقاد دینی قوی بود و به امام خمینی(قدس سره شریف) عشق می‌ورزید. هنگامی‌ که در جوانی در شهر دلیجان مشغول به کار شد پس از چند روز کارش را رها کرد.

پدرش می‌گوید: از او پرسیدم چرا سر کار نمی‌روی؟ پاسخ داد: محلی که من در آن جا کار می‌کنم اعتقادی به دین ندارند و گاهی پشت سر امام(قدس سره شریف) حرف می‌زنند من حتی اگر گرسنه بمانم در چنین جایی کار نمی‌کنم.

پس از رسیدن دوره خدمت وظیفه با تمام وجود به یاری امام(قدس سره شریف) و پاسداری از میهن شتافت و به عنوان پاسدار وظیفه تیپ سوم از لشکر 17 به کردستان اعزام شد. بر اثر یک سانحه سه تیر به او اصابت کرد. پانزده روز در ارومیه بستری بود. جهت مداوا او را به بیمارستان تبریز منتقل کردند ولی معالجات اثر نکرد و او در سوم آبان ماه سال 1368 در بیمارستان امام خمینی(قدس سره شریف) تبریز به شهادت رسید.