شهید حبیبالله حیدری در سال 1330 شمسی در دهکده کوچک تکیه اراک به دنیا آمد و در ده سالگی مشغول خواندن درس مکتبی شد. پس از 3 سال درس مکتبی همراه پدرش مشغول کشاورزی بود. از اوایل کودکی خیلی حساس و کنجکاو بود. نمازش را میخواند و روزهاش را میگرفت و علاقه عجیبی به دین داشت. همیشه قرآن میخواند و در محرم برای مردم دِه، از اباعبداللهالحسین(علیهم السلام) و یارانش نوحه میخواند. در هفده سالگی در بهار 1347 ازدواج کرد. در 19 سالگی به سربازی اعزام و پس از پایان دوره آموزش در تهران به بابلسر اعزام شد. به دلیل علایق دینی پس از چند ماه خدمت، خادم مسجد پادگان شد و تا پایان خدمت در آن شهر بود. پس از پایان خدمت سربازی ساکن تهران شد و در آن جا کار میکرد.
از اوایل انقلاب در راهپیماییها و تظاهراتها شرکت میکرد. در نماز جمعهها در تهران و دعای کمیلها و چندین بار به دیدار امامش روحالله(قدس سره شریف) شتافت. سعی میکرد که پای صحبتهای امام(قدس سره شریف) امت بنشیند. او مقلد امام(قدس سره شریف) بود او حالا دارای 5 فرزند بود.
پس از انقلاب به شهر اراک مهاجرت کرد و با شروع جنگ تحمیلی موفق شد در بسیج سپاه پاسداران اراک نامنویسی کند و پس از دورانی کوتاه آموزشی، به پاوه اعزام شد و خیلی خوشحال بود که موفق شده است در جبهه برای اسلام بجنگد.
شهید حبیبالله حیدری در قسمتی از نامهاش مینویسد به فرماندهی کل قوا امام خمینی(قدس سره شریف) خدمت میکنم و از ملت میخواهم دعا کنند هر چه سریعتر ضد انقلاب نابوده شود. شما از درگاه خدا سلامتی رهبر کبیر انقلاب را بخواهید و دعا کنید، خدا ضد انقلاب را نابود کند. باری از زمان ابوسفیان هر کس میخواست به دین اسلام ضربه بزند مثل بنیصدر خائن، اول از اسلام حرف میزند و بعد در مقابل رهبر کبیر انقلاب جبهه میگیرد. از خدا بخواهید بنیصدر و هم دستانش نابود شوند.
در قسمتی از نامه دیگرش که در تاریخ 9/4/1360 ضمن پیامی به خانوادهاش مینویسد، هیچ ناراحت نباشید. اگر نا راضی باشید، فاطمه زهرا(B) از شما رو گردان میشود. به خدمت مادرم عرض میکنم که حتی یک کلمه حرف ناراحتی نزنی و همیشه رزمندگان اسلام را از دعا فراموش نکنید. همیشه دعا کنید که اسلام پیروز شود. این اسلام مثل حسین بن علی(علیهماالسلام) مثل ابوالفضل(علیهم السلام)، مثل علی اصغر(علیهم السلام) قربانی داده است. ما برای جاه و جلال نمیجنگیم ما برای اسم و رسم نمیجنگیم. ما برای اسلام میجنگیم و شما اگر میخواهید رضای خدا در کار باشد باید هیچ ناراحت نباشید و رزمندگان اسلام را از دعا فراموش نکنید. آری، شهید حبیبالله حیدری راهش را خوب شناخته بود و او آگاهانه در این راه قدم گذاشت و مردانه با کفار بعثی عراق تا سر حد جان جنگید و در تاریخ یازدهم تیر ماه سال 1360 در اولین روز ماه مبارک رمضان با زبان روزه در هنگام باز پس گرفتن قلههای نورشه و شمشی به دیدار خدایش شتافت و به درجه رفیع شهادت رسید.