شهید عبدالرضا قربانی، در چهارمین روز از خردادماه سال 1346 در روستای بالمان از توابع شهرستان شازند و در خانواده‌ای مذهبی و اهل‌دل، دیده به جهان هستی گشود. روزگارش را در دامان پر مهر خانواده آغاز کرد و در همان سال‌های کودکی، سهمی از کمک به خانواده را از آن خود کرد. خانواده نام عبدالرضا را برایش انتخاب کردند تا ارادت و علاقه‌ی خود را به حضرت رضا(علیه السلام) نشان و فرزند خود را در مسیر پیروی از او قرار دهند. در کودکی تعالیم دینی و قرآن را فرا گرفت و طعم گوارای نماز و ارتباط با خداوند را چشید و تا آخرین روز زندگی، دست از بندگی بر نداشت. در مدرسه، سواد خواندن و نوشتن آموخت و تا کلاس دوم راهنمایی درس خواند. بعد درس را رها کرد و برای کمک به خانواده مشغول به کار شد. عبدالرضا فرزند پنجم خانواده بود. به خواهرانش آموخت عفاف و حجاب را حفظ کنند و آموخت که کنار گذاشتن چادری که از حضرت زهرا(علیها السلام) به ارث رسیده، اهانت به ایشان است. او چادر را حجاب برتر می‌دانست. مردی بسیار مهربان بود و کانون گرم خانواده با حضور او گرم و پر شور بود.

در زمان جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار وظیفه به سپاه رفت و پس از طی آموزش‌های نظامی، به جبهه اعزام شد. حدود 5 ماه از سوی لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) در جبهه بود و در چند عملیات شرکت کرد. او دلاورانه و سلحشورانه ایستادگی کرد تا سرانجام در دوازدهمین روز از مهرماه سال 1366، در منطقه‌ی شلمچه، در یک عملیات پدافندی، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سینه به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای اراک به خاک سپردند.