تربیتی که بر پایهی اسلام باشد، نتیجهاش انسانی با کمال میشود که در مسیر الهی گام مینهد و زندگیاش را بر پایه تعالیم اسلام و قرآن بنا میکند. علیاصغر را با قرآن آشنا کردند و بذر محبت و دوستی اهلبیت(علیهم السلام) را در سینهاش کاشتند. نامش را علیاصغر گذاشتند تا گویای ارادتشان به امام حسین(علیه السلام) باشد. او در ششمین روز از خردادماه سال 1341 در شهرستان شازند و در خانوادهای مذهبی و پر تلاش متولد شد.
و تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند. اما فوت پدر سبب شد درس را رها کرده و برای کمک به خانواده به کارگری مشغول شود. به سختی کار میکرد و از بیکاری متنفر بود. پسری آرام و ساکت بود و بیشتر اوقات سرش گرم کار خودش بود. اهل نماز و عبادات فردی بود. به مسجد هم رفت و آمد داشت و در برنامههای محرم و عزاداری اهلبیت(علیهم السلام) مشتاقانه شرکت میکرد.
زمان جنگ که رسید، وقت سربازیاش شد و میخواست به جبهه برود و از کشور و میهن اسلامیاش دفاع کند. به لشکر 77 خراسان رفت. دوره آموزشی را که تمام کردند، همه سربازان را به زیارت علی بن موسیالرضا(علیه السلام) بردند. زیارت دلچسبی در کنار همرزمانش؛ بعد رهسپار جبهههای نبرد شدند.
علیاصغر روزهایی که در جبهه بود، مردانه جنگید تا در حین عملیات ثامنالائمه(علیه السلام)، در پنجمین روز از مهرماه سال 1360 به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای اراک به خاک سپردند.