شهید حسین گنجی، در شانزدهمین روز از فروردین‌ماه سال 1348 در روستای کودزر بین شهرستان‌های خمین و اراک و در خانواده‌ای روستایی که کشاورزی و دامداری می‌کردند و اهل تلاش و خدمت بودند، دیده به جهان هستی گشود. از همان ابتدا و دوران کودکی‌اش اهل تلاش بود، بیکار نمی‌ماند و سعی می‌کرد از تمام اوقات زندگی‌اش به خوبی استفاده کند. لحظه‌لحظه از زندگی شرافتمندانه‌اش را با برنامه‌ریزی سپری کرد و در دامان سبز پدر و مادری مهربان و دلسوز و فداکار روزگار می‌گذراند و در کنار آن‌ها به تعلیم اسلام و اصول و قواعد آن و زندگی و اخلاق اسلامی پرداخت. مادرش با احکام الهی آشنا و زنی مؤمنه بود که او را با ایمان به خدا و ارادت به اهل‌بیت(علیهم السلام) بزرگ کرد.

تحصیلاتش را در دوره پشت سر گذاشت و برای گذراندن دوره راهنمایی به اراک آمد و پس از آن به هنرستان شهید باهنر رفت تا در رشته‌ی ریخته‌گری مشغول به تحصیل شود. حسین تا کلاس دوم هنرستان درس خواند ولی برای حضور در میدان نبرد و دانشگاه انسان‌سازی به جبهه رفت تا ادای دین کند.

حسین حدود پنج ماه به عنوان بسیجی گردان علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) از لشکر 71 روح‌الله(قدس سره) در جبهه حضور داشت و هنگام درگیری با منافقین در منطقه‌ی عملیاتی اسلام‌آباد در حین عملیات مرصاد در پنجم مردادماه سال 1367 به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.

پدرش می‌گوید:

هفده سال داشت که به جبهه رفت، دو برادر دیگر نیز در جبهه داشت و گفت: برای هر کس وظیفه‌ای است و آن‌ها برای خود رفته‌اند و من برای خودم می‌روم. ایشان بسیار مؤمن و با تقوا بود. عاشق امام(قدس سره) و انقلاب بود از هیچ کاری ابایی نداشت. تقریباً تمام شب‌های جمعه برای قرائت دعای کمیل به مسجد می‌رفت.