شهید احمد نیازی در هشتم مردادماه سال 1347 در روستای عباس‌آباد از توابع شهرستان شازند و در دل خانه‌ای گلین و روستایی که صفا و صمیمیت و یکرنگی در آن موج می‌زد و در خانواده‌ای مذهبی و روستایی که اهل تلاش و کار و زحمت بسیار بودند، دیده به جهان هستی گشود. پدرش مشهدی عزت‌الله در زمین‌های کشاورزی و گاهی دامداری هم می‌کرد و از این طریق امرار معاش می‌کرد. احمد روزگار کودکی‌اش را در دامان پدر و مادری مهربان سپری می‌کرد و در این مدت از تجربیات آن‌ها کمال استفاده را برد. او تا کلاس سوم راهنمایی به درسش ادامه دهد؛ ولی به خاطر این که پدرش تنها بود و نیاز به کمک داشت درس را رها کرد و به کمک پدر شتافت. روستازاده‌ای بود که کار کردن را تفریح می‌دانست و سعی می‌کرد تا بیشتر اوقاتش را با کار و تلاش پر کند. آداب معاشرتش را از پدر آموخته بود و اخلاق و رفتارش را با الگوهای اسلامی تطبیق داده بود و سعی داشت تا با اخلاق حسنه‌ای که دارد، با مردم پیرامونش برخورد داشته باشد. جنگ که آغاز شد، او مشغول به تحصیل بود؛ ولی از جنگ هم بی‌خبر نبود. دلش در هوای جبهه‌ها سیر می‌کرد و در پشت جبهه‌ها کمک می‌کرد تا رزمندگان با آسودگی به جنگ و دفاعشان ادامه دهند. به لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) پیوست تا به عنوان پاسدار وظیفه گردان تخریب ادای دین کند. حدود چهارده ماه در جبهه بود تا نهایتاً در هجدهم فروردین‌ماه سال 1367 در منطقه عملیاتی خرمال عراق در درگیری با دشمنان بعثی، بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در شهر آستانه به خاک سپردند.