شهید علی قرمز چشمه‌ای، فرزند برومند انقلاب اسلامی و یار با وفا و صدیق حضرت امام خمینی(قدس سره)، در یکی از روزهای خوب خداوند در سال 1345 در روستای قرمزچشمه از توابع فراهان در خانواده‌ای معتقد و دین‌دار متولد شد. علی، در دامان خانواده‌ای مهربان و دلسوز بالید و بزرگ شد. پدرش را خیلی دوست داشت. در همان سال‌های کودکی در کنار او کار می‌کرد. تعالیم دینی و قرآنی را از مادر فرا گرفت و به گونه‌ای پرورش یافت که نمازش را اول وقت بخواند و راهی هم به مسجد یافته بود. علی، روستازاده‌ای پاک‌سیرت و پر تلاش بود. پدرش کشاورز بود و به سختی روزگار می‌گذراند؛ ولی همیشه شکرگزار خداوند بود. این اخلاق پدر، در فرزندان و به خصوص علی نیز تأثیر خوبی گذاشته بود. قدم در راه مدرسه گذاشت؛ اما به دلیل بیماری پدر مجبور به ترک تحصیل شد و به کشاورزی پرداخت. از نوجوانی مرد خانواده شد و با تمام توان کار می‌کرد و نمی‌گذاشت که پدرش ذره‌ای ناراحتی به دل راه دهد و یا کم و کاستی در زندگی احساس کند. اطاعت‌پذیر بود و به پدر و مادر احترام می‌گذاشت. روزگار به سرعت سپری شد و علی نوزده‌ساله شد. با وجود اینکه به دلیل بیماری پدر، از خدمت سربازی معاف می‌شد، با اصرار خود دفترچه اعزام به خدمت گرفت و پس از گذراندن دوره آموزشی، در پادگان قصر فیروزه به منطقه جنگی اعزام شد.

به عنوان بیسیم‌چی در لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(علیه السلام)، در میدان نبرد جانبازی می‌کرد. در صبحگاه بیست و یکم تیرماه سال 1367 در منطقه موسیان در حالی که هم‌رزمانش در حال نماز و او در حال نگهبانی از مرز و بوم ایران بود، بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای قرمز چشمه به خاک سپردند.