شهید محمدرضا حیدری فرزند صفی‌الله در تاریخ بیستم فروردین ماه سال 1346 در روستای چشمه‌سار از توابع شازند و در خانواده‌ای ساده دل و بی‌ریا دیده به جهان هستی گشود. از همان بدو تولدش در خانواده‌ای مذهبی و متدین رشد می‌کرد تا در آینده‌ای نه چندان دور سربازی باشد برای خمینی(قدس سره) بت شکن.

او فقط توانست تا پایان دوران ابتدایی را تحصیل کند و به علت مشکلات، ترک تحصیل کرد و برای همیشه از مدرسه جدا شد. بعد از آن که مدرسه را ترک کرد و به کارگری در مغازه جوشکاری پرداخت و هر روز چیزی جدیدتر فرا می‌گرفت تا این که دیگر برای خودش کار می‌کرد. انقلاب که به پیروزی رسید، در اخلاق و رفتار او هم انقلابی ایجاد شد و انسان دیگری شد و همه این‌ها بابت نفس قدسی حضرت امام(قدس سره) بود. در سال‌های جنگ تحمیلی و تجاوزات رژیم بعثی عراق همیشه آرزوی رفتن به جبهه داشت. او در سال 1365 زندگی مشترک را آغاز کرد و زندگی خوبی داشت ولی محمدرضا هیچ وقت از فکر جبهه بیرون نرفت تا این در همان سال داوطلبانه به عنوان پاسدار وظیفه لشکر 14 امام حسین(علیه السلام) قصد جبهه را کرد و خانه و خانواده خودش را ترک کرد و عازم جبهه جنوب شد. حدود ده ماه در جبهه خدمت کرد تا این که در تاریخ دهم اردیبهشت ماه سال 1365 در منطقه عملیاتی فاو بر اثر اصابت ترکش به پهلویش به درجه رفیع شهادت نائل گشت. پیکر پاکش را نیز بعد از تشییع جنازه با شکوهی در روستای زادگاهش به خاک سپردند.