شهید محمدرضا حیدری فرزند علی در اولین روز از شهریورماه سال 1342 در شهرستان دلیجان و در خانواده‌ای مذهبی و متدین که عاشق اهل بیت(علیهم السلام) بودند، دیده به جهان هستی گشود. ولادت او مصادف شده بود با ولادت حضرت رضا(علیه السلام) و از این تقارن بسیار خوشحال شدم. بسیار اهل نماز و روزه بود، مؤمن واقعی بود و دیگران را هم به مسجد و نماز و روزه تشویق می‌کرد.

بسیار خجالتی و کم رو بودند و به همه اعضاء خانواده هم علاقه خاصی داشت. بیشتر به درس خواندن علاقه داشت و هم چنین ارادت ویژه‌ای هم به امام(قدس سره) و انقلاب و جنگ داشت. از دید معلمان و دبیران، انسانی با هوش و با ذکاوت بود. تحصیلاتش را در یکی از دبستان‌های دلیجان آغاز کرد و دوران ابتدایی‌اش را با ذکاوت و تیز هوشی به خوبی پشت سر گذاشت و راهی دوره راهنمایی شد. این دوره را هم با نمرات عالی گذراند و به دبیرستان رفت در رشته مکانیک مشغول به تحصیل شد. درسش را رها کرد و برای ادای دین و دفاع از میهن اسلامی‌اش نتوانست سر کلاس درس بماند و راهی جبهه شد.

خیلی با شتاب برای اعزام به جبهه در بسیج نام‌نویسی کرد. به عنوان بسیجی گردان جندالله از لشکر 7 ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به جبهه اعزام شد. حدود دو ماه در خدمت اسلام و جبهه‌ها بود تا سرانجام در دومین روز از فروردین ماه سال 1361 در غرب شوش در درگیری با دشمن بعثی در حین عملیات فتح المبین به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید پس از مدت‌ها که در منطقه نبرد مفقود بود، در بیست و ششم اردیبهشت ماه سال 1379 شناسایی و در زادگاهش به خاک سپرده شد.