شهید رضا قزل ارسلان شیرمردی از خطه دلیران ایران‌زمین، از زمره عشاق که راه عشق را پیدا کرد و گام‌هایش را در مسیر عاشقی برداشت. او راه زندگی را خوب بلد بود و این راه را برای نسل خود و نسل‌های آینده نیز مشخص کرد. مردی که با دلی بزرگ و سینه‌ای ستبر در مقابل دشمن ایستادگی و تلاش کرد تا با جانش از اسلام و ایران حفاظت کند.

شهید رضا قزل ارسلان در اولین روز از شهریورماه سال 1344 در روستای زیبای ساروق از توابع شهرستان اراک در استان مرکزی، دیده به جهان گشود. او در خانواده‌ای پر جمعیت به دنیا آمد و روزهای زیبای کودکی‌اش را در کنار اعضای مهربان خانواده‌اش پشت سر گذاشت. در کنار پدر و مادر مهربان و خواهران و برادران دوست‌داشتنی‌اش. اما در این میان «محمد» برایش چیز دیگری بود. وابستگی رضا و محمد از کودکی بسیار زیاد بود و همیشه کنار هم بودند. آن‌ها نه تنها برادری که دوستی دیرینه داشتند. روزهای کودکی را در کنار خانواده پشت سر گذاشت و پس از آن در سن هفت‌سالگی وارد دبستان شد و تا پنجم دبستان درس خواند و پس از آن ادامه تحصیل نداد. پس از اینکه از درس خواندن کناره گرفت، در کارهای خانه و امور خانوادگی سهیم شد و تلاش می‌کرد تا باری از دوش خانواده بردارد.

کم‌کم به نوجوانی مهربان و مسئولیت‌پذیر تبدیل شد. او روزهای زندگی را پشت هم می‌گذراند و هر روز بیشتر از دیروز در مهربانی و ایمان پیش می‌رفت. با اعضای خانواده‌اش بسیار مهربان بود. به پدر و مادرش نیکی می‌کرد و همیشه حرمت آن‌ها را نگه می‌داشت.

با خواهران و برادرانش بسیار مهربان بود و همیشه توصیه می‌کرد تا در نماز خواندن کوتاهی نکنند. بسیار شوخ‌طبع و مهربان بود و با اینکه پدرش مخالف جبهه رفتن او بود اما طاقت ستم کشیدن مردم کشورش را نداشت. بنابراین لباس بسیج به تن کرد و همراه با برادرش به جبهه‌های نبرد شتافت.

او معتقد بود هر انسانی یک بار می‌میرد و چه بهتر که با شهادت از این دنیا برود. این ایمان خالص او را به هدفش رساند و هنگامی که به عنوان بسیجی جندالله سپاه سردشت خدمت می‌کرد، در سوم اسفندماه سال 136 در منطقه سردشت هنگام درگیری با گروهک‌های ضدانقلاب همراه با برادرش – محمد - به درجه رفیع شهادت رسید. پیکر مطهر برادران شهید در زادگاهشان به خاک سپرده شد.