شهید سیف‌الله عیسی آبادی در اولین روز از شهریورماه سال 1343 در روستای عیسی آباد محلات دیده به دنیا گشود. کودکی‌اش در روستا سپری شد و دوره‌ی ابتدایی را در روستا به پایان رساند. دوره‌ی نوجوانی‌اش مقارن بود با شروع مبارزات مردمی علیه رژیم ستم‌شاهی. همچنان که مشغول به تحصیل در دوره راهنمایی بود، در مبارزه با رژیم بسیار فعال و زرنگ بود و در تظاهرات‌های ده شرکت می‌کرد و همواره سعی داشت نفرت خود را از شاه و اعمالش ابراز کند.

به اجرای احکام دین بسیار پایبند و معتقد بود و نماز، روزه، خمس، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و جهاد و زکات. نمازش را به وقت می‌خواند و در حال نماز بسیار با تواضع، فروتن و ضعیف بود و علاقه شدیدی به امام(قدس سره) امت و نفرت شدیدی به منافقان داشت و همیشه می‌گفت: باید این منافقان نادان را به سختی سرکوب کرد. بسیار خوش‌اخلاق و مردم‌دار بود و همه مردم ده و همه کسانی که او را می‌شناختند و با او آشنا بودند او را خیلی دوست داشتند و بسیار طرفدار مظلوم و مخالف ظالم بود.

به مادر خود بسیار مهربانی می‌کرد و همیشه به دوستانش توصیه می‌کرد که با مادرتان خوش‌رفتاری کنید و به مادر خود در کارهای خانه کمک کنید. نکته دیگری از خصوصیات اخلاقی که از خصوصیات آشکارتر بود، مخالف سرسخت با سرمایه‌دار و مستکبران بود و از این لحاظ بسیار در درون خود رنج می‌برد. همیشه دوست داشت خود باشد و می‌گفت: باید انسان بر جامعه تحمیل نشود و سربار جامعه نباشد. بسیار کار می‌کرد. در کارهای کشاورزی به برادر بزرگ خود کمک می‌کرد و همواره کمک‌حال خانواده بود.

بعد از شروع جنگ خود را به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل رساند تا بیشتر به اخلاق و اعمال نیکش جامه‌ی عمل بپوشاند و خود را فدای دین و عقایدش کند. او بسیجی گردان محمد رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از لشکر 17 بود که در دوازدهم آبان ماه سال 1361 و در سن 18 سالگی در جریان عملیات محرم در منطقه عملیاتی ارتفاعات مرزی حمرین جام شهادت را نوشید و مزد اعمالش را گرفت و به لقاء‌الله پیوست. پیکر مطهرش نیز در زادگاهش به خاک سپرده شد.