شهید محمدرضا عیسی آبادی در تاریخ بیست و دوم بهمن‌ماه سال 1293 در روستای عیسی آباد شهرستان کمیجان یکی از شهرستان‌های استان مرکزی در خانواده‌ای متدین و دین‌دار، چشم به جهان گشود.

او تحصیل را در مکتب‌خانه آغاز کرد و توانست با امکانات اندک آن دوره در حالی که کودکی یتیم بود، بر خواندن و نوشتن تسلط پیدا کند و سواد خواندن قرآن را بیاموزد. همواره در دوران نوجوانی و جوانی فردی کوشا و فعال بود و علاوه بر کشاورزی و دامداری، در مجالس و مراسمات مذهبی برای سرور و سالار شهیدان(علیه السلام) آشپزی می‌کرد.

دارای اخلاقی نیکو در بین اعضای خانواده و در بین همشهریانش بود و علاقه‌مند به خدمت به خلق خدا بود و از هیچ کمکی دریغ نمی‌کرد. از نظر عبادی فردی بسیار مقید به دین و اسلام بود به طوری که هیچ‌گاه در انجام واجبات دینی کوتاهی نمی‌کرد و همواره دیگران را توصیه می‌کرد به این که نماز را باید حتماً اول وقت به جا آورد. در عزاداری‌ها حضور فعال داشت.

 از همان دوران ابتدای انقلاب، طرفدار امام(قدس سره) و انقلاب بود و در همین راستا هم با روحانیون بسیار فعالیت می‌کرد تا زمینه برای آمدن امام(قدس سره) فراهم شود و مردم‌ دارای بصیرت و آگاهی شوند.

ایشان با حضور در تظاهرات‌های زمان انقلاب و پخش اعلامیه و نوشتن شعارهای انقلابی، نقش عمده‌ای را بر عهده داشتند. در زمان جنگ تحمیلی علیه ایران از طرف استکبار جهانی بار دیگر به ندای امام(قدس سره) لبیک گفته و پس از گذراندن دوره آموزشی به جبهه اعزام شد.

3 ماه در منطقه عملیاتی خرمشهر خدمت کرد و در آنجا تک‌تیرانداز بود. بعد از آن مسئول تدارکات گردان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) شد. در نهایت در عملیات بیت‌المقدس هنگام برگشت با ماشینی که برای رزمندگان آب و غذا برده بود، بر اثر خمپاره دشمن از ناحیه پهلو به شدت مجروح شدند و پس از حدود 3 هفته در تاریخ بیست و هفتم خرداد‌ماه سال 1361 در بیمارستان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اراک به شهادت رسید. پیکر پاکش به زادگاهش انتقال پیدا کرد و در همان ‌جا به خاک سپرده شد.