شهید علی ولدخانی در سومین روز از خردادماه سال 1335 در روستای جوشقان از توابع شهرستان ساوه، روستایی زیبا و سرسبز، در خانواده‌ای مذهبی و روستایی که با سختی‌های زمانه آشنا بودند چشم به عالم خلقت گشود.

پس از گذراندن دوران کودکی وارد مدرسه شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رسانید. عدم وجود امکانات آموزشی در روستا و فقر زندگی موجب شد که از ادامه‌ی تحصیل محروم شود.

روزگار آن سامان به طوری می‌گذشت و زمانه هم دست به دست هم داده بود تا در دوران ستم‌شاهی اوضاع و احوال روستا خوب نباشد و از امکانات اولیه هم برخوردار نباشند.

با توجه به نوع کار پدر که به شغل شریف کشاورزی مشغول بود، از همان ابتدا با مشکلات و سختی‌های زندگی آشنا شد. از زمانی که خود را شناخت در خدمت خانواده و در کمک به خانواده‌اش کوتاهی نکرد.

روزها را دوشادوش پدر در زمین کشاورزی عرق می‌ریخت و کار می‌کرد. او در خانواده‌ای متقی و مذهبی و مؤمن تربیت یافته بود و از همان دوران کودکی و نوجوانی اهمیت خاصی برای ادای فرائض دینی و مذهبی‌اش قائل بود.

در سال 1354 جذب ارتش شد و سعی می‌کرد تا در آن روزگاران خودش را ارتش مردم بداند نه شاه، در سال‌های انقلاب هیچ‌گاه نشد که اسلحه به روی مردم بکشد و یا بخواهد رودرروی آن‌ها ایستادگی کند بلکه همیشه دوشادوش مردم در مبارزات علیه حکومت حضور داشت.

پس از پیروزی انقلاب خدمت در ارتش را عبادتی بزرگ می‌دانست و در راه دفاع از مرزهای نظام مقدس جمهوری اسلامی از هیچ تلاش و کوششی دریغ نمی‌کرد.

با شروع جنگ تحمیلی به عنوان استوار دوم در لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(علیه السلام) راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و در حین عملیات بیت‌المقدس بر اثر اصابت ترکش در بیستم اردیبهشت‌ماه سال 1361 به شهادت رسید.

پیکر مطهرش را پس از تشییع در شهرستان ساوه به خاک سپردند.