از ره‌یافتگان به وصال حضرت دوست بود که جسمش را مایه‌ی شرف و بزرگی خاندان محترمش قرار داد و وجودش ملکوتی شد. او در نیکویی، فرد و ممتاز بود. اول دی‌ماه سال ۱۳4۴ در شهرستان آشتیان کودکی پا به عرصه‌ی وجود نهاد که نام مبارکش را اکرم نهادند. شهیده نیکویی دوران طفولیت را در دامان مادری پاک و متدین و در جوار پدری زحمت‌کشی، سختی کشیده به رشد و تعالی رسید. تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی با موفقیت به پایان برد و در نزد مادر درس زندگی آموخت و سپس با یکی از مؤمنین ازدواج نمود و ثمره‌ی این پیوند مقدس پسری به نام رسول کشفی بود که گر چه یک سال بیشتر در این دنیا نماند ولی در جوار مادری پاک و شایسته شریفش، آماده‌ی عروج شد و هر دو با هم به شرف حضور حضرت حق نائل آمدند که در همین مقال ذکر شریفش رفت و نام این مادر و پسر تا ابد جاودانه گشت و پدر بزرگوار رسول به فخر وجود این دو شهید و خواهر گرامی‌اش مفتخر گشت چون وجود این مادر لایق عروج به سوی آسمان‌ها گشت. آن‌ها در بعدازظهر روز ۱۳ بهمن‌ماه ۱۳۶۵ بر اثر حمله هوایی دشمن به مقام قرب خدا نائل آمد و پیکر مطهرشان در گلزار شهدای شهر آشتیان به خاک سپرده شد.