شهید محمدحسن نیلچی در پانزدهم فروردین‌ماه سال 1345 در روستای حصار از توابع شهرستان خنداب و در خانواده‌ای مذهبی و متدین، دیده به جهان هستی گشود. از کودکی روزگار را با کشاورزی و دامداری سپری می‌کردند. پدرش اهل کار بود و با دست‌های پینه‌بسته و صورت آفتاب‌سوخته در دل صحرا کار می‌کرد و عرق می‌ریخت و مادرش نیز مسئولیت خانه را بر عهده داشت و فرزندان را تربیت می‌کرد و این‌گونه بود که زندگی خوبی را برای خویش ساخته بودند. حسن برای تحصیل و فراگیری درس پای به مدرسه گذاشت و توانست با جدیتی که داشت، دوره‌های ابتدایی و راهنمایی‌اش را با موفقیت به پایان برساند و راهی دبیرستان شود. این سال‌های تحصیل هم درس می‌خواند و هم کار می‌کرد تا توانست دیپلم بگیرد. در سال‌های جنگ تحمیلی برای گذراندن دوره سربازی و ادای دین نسبت به میهن اسلامی پای به جبهه گذاشت و در لشکر 88 زرهی زاهدان مشغول به خدمت شد. فرزند برادرش می‌گوید: تابستان سال 66 بود که عمویم برای آخرین بار به مرخصی آمده بود. همان سال تابستان سیل عظیمی در روستای ما آمد و فصل برداشت جو و گندم بود و اهالی روستا خسارت زیادی در این سیل دیدند. عموی مهربانم در این ماجرا به اهالی ده کمک می‌کرد و جلوی درهای حیاطشان خاک می‌ریخت تا آب به درون حیاطشان راه پیدا نکند و در آن موقع تنها، 20 روز از خدمت سربازی‌اش باقی‌مانده بود و می‌گفت: می‌روم و 20 روز دیگر سربازی‌ام تمام می‌شود و بر می‌گردم؛ ولی گویا تقدیر برایش شهادت را رقم زده بود. رفت و دیگر بر نگشت. او در بیست و ششم شهریورماه سال 1366 با سمت خدمه تانک در منطقه سومار به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در منطقه عملیاتی مفقود شد.