شهید حسین یادگاری در دوازدهم خردادماه سال 1340 در شهرستان خنداب در خانواده‌ای مذهبی و متدین که اهل کار و تلاش و خدمت بودند، دیده به جهان هستی گشود. در طفولیت مهربان و در سن جوانی مکتبی و متعهد به جمهوری اسلامی و عاشق شهادت بود. تحصیلاتش را فقط تا کلاس سوم ابتدایی ادامه داد و به خاطر فقر مالی آن زمان نتوانست در مقاطع بالاتر به درسش ادامه دهد. ترک تحصیل کرد و برای کمک به امرار معاش خانواده مشغول به کار شد. با آغاز جنگ تحمیلی برای گذراندن دوره خدمت مقدس سربازی به لشکر تکاور 58 ذوالفقار رفت تا در ارتش به خدمت اسلام و میهن اسلامی‌اش درآید. هم‌سنگرش گفت: ما از گیلانغرب برای کمک به پشت جبهه کرخه آمدیم. شهید حسین یادگاری خودش چند بار از فرمانده تقاضا کرد که به خط مقدم فرستاده شود و در حالی که بسیار فعال بود، به درجه رفیع شهادت نائل گردید.

مادر شهید می‌گوید:

 آن چیزی که من از پسر شهیدم به یاد دارم، این است که او خیلی اخلاقش خوب بود و کارهای شایسته انجام می‌داد. و در کارها به من و پدرش خیلی کمک می‌کرد. در موقع حرکت از منزل، خود حسین یک لیوان آب خواست، پس از آشامیدن و سلام بر اباعبدالله الحسین(علیه السلام) فرستادن گفت: این آخرین آبی است که من در نزد شما پدر و مادرم و برادرهایم می‌نوشم و گفت: می‌روم تا صدام ملعون را به خواست خداوند به هلاکت برسانم. حتی در اواخر که به مرخصی آمده بود، چون شنید که حمله نزدیک شده، پنج روز از مرخصی‌اش مانده بود فوراً و با عجله خداحافظی کرد و به طرف جبهه رفت. او در دوم فروردین‌ماه سال 1361 در حین عملیات فتح المبین در غرب شوش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.