شهید سیدحسین هاشمی در سال ۱۳۴۲ در شهرستان نراق در خانواده‌ای مذهبی و متوسط پا به عرصه وجود نهاد. در شهر قم مرکز فعالیت علم و تقوا بزرگ شد و از همان اوان کودکی با عشق و علاقه وافری نسبت به جدش می‌داشت. در ایام ماه محرم با کمک همسالانش خیمه بر پا می‌کرد و به سوگواری مشغول می‌شدند. از همان دوران نوجوانی با توجه به معرفی که داشت وجودش از ایمانی راسخ به خدا و روز قیامت کامل شده بود.

در زمان انقلاب اسلامی او ۱۵ سال داشت و در تمام صحنه‌های پر شور انقلاب نقش فعال را در محل ایفا می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی سطح آگاهی و بینش سیاسی و مذهبی شهید حسین بالاتر رفت، دردمند و درد آشنا شد، غفلت را از خود می‌راند ...

با فرمان امام(قدس سره) مبنی بر تشکیل بسیج، حسین از نفرات پیش‌قدم در امر عضویت در بسیج و فعالیت در این نهاد مقدس بود که طبق پرونده‌های موجود او دوازدهمین عضو در بسیج شهرستان قم بوده. او پس از آموزش در بسیج با شروع جنگ تحمیلی به جبهه اعزام و تا قبل از شهادت چندین بار به جبهه رفته بود و چندین بار به سختی مجروح شده بود. او در سال ۱۳۶۳ برای رفع تکلیف شرعی ازدواج نمود که حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به نام علی می‌باشد.

او چند ماهی که از ازدواجش گذشت مجدداً به جبهه اعزام که این سفر ۸ ماه طول کشید که ایشان فقط برای تولد فرزندش علی برای مدت ۱۰ روز به قم بر می‌گردد. او در عملیات غرورآفرین والفجر ۸ به شدت از ناحیه پا، شکم، دندان و دست‌ها مجروح می‌شود که بر اثر کثرت جراحت پزشکان از زنده ماندن وی قطع امید می‌کنند اما به طور معجزه‌آسایی طی چندین عمل جراحی بهبود می‌یابد. او از این که به شهادت نرسیده خیلی ناراحت بوده و همیشه غمگین بود.

پس از بهبودی نسبی با اصرار زیاد با توجه به حال نا مساعدی که داشته عازم جبهه می‌شود و همسر و فرزندش دلبندش را به خدا می‌سپارند و در تاریخ ۱۸ دی‌ماه ۱۳۶۵ خود را به گردان حضرت ابوالفضل(علیه السلام) که یک روز بعد وارد عملیات می‌شوند، معرفی می‌کند. پس از شهادت فرمانده گروهان، شهید حسین فرماندهی گروهان را به عهده می‌گیرد تا در بیست و دوم دی‌ماه در عملیات پیروزمند کربلای ۵ در منطقه شلمچه به لقاء دوست می‌شتابد.