شهید بسیجی محمد کیوانی! تو که راه عشق و ایمان را به همه نشان دادی، ای نامت به بلندای آفتاب سرخ، ای روشنی شعله شهاب، ای همیشه سبز که در دنیای باقی تا ابد زینت‌بخش دشت گل‌ها خواهی ماند. فریادت به سرخی سیمای انقلاب بود که بصیرت ایرانیان را به دین بیش از پیش کرد. تو همان شمشیر برنده‌ای بودی که بر فرق ظلم و ستم فرود آمدی. می‌دانم به خاطر داری پاسگاه زید را که عملیات رمضان در آن صورت گرفت و تو با آن لب‌های تشنه افطار عشق کردی. می‌دانم زیر لب فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه را زمزمه کردی و روحت به مهمانی عرشیان پیوست.

شهید محمد کیوانی همان ره‌یافته‌ای که به دنیای ابدی پیوست و راه سعادت را پیمود. در دومین روز از شهریورماه سال 1342 در روستای زیبای آسیابک در خانواده‌ای مؤمن و انقلابی، دیده به جهان گشود. روزهای خوش کودکی را پشت سر گذاشت و یادش را تا ابد بر دل و ذهن خانواده ثبت کرد.

در حالی که به درس خواندن علاقه زیادی داشت، به مدرسه رفت و تا دوم دبیرستان درس خواند. روزهای نوجوانی‌اش با انقلاب مصادف شده بود و فریاد آزادی‌خواهی ملت در گوشش پیچیده بود. و او نیز چون دیگر غیورمردان این سرزمین راه عشق را یافته بود چرا که همیشه می‌گفت: «خدایا تو می‌دانی که برای متعالی شدن خودم در این راه قدم گذاشته‌ام. این افتخار است برای من که در چنین زمانی زندگی می‌کنم و افتخار می‌کنم که چنین موقعیت حساس و تحت رهبری حضرت امام(قدس سره) به جهاد با کفار مشغولم و چه خوب است خالصانه در راه اسلام قدم برداشتن و به آرزوی اول و آخر رسیدن و به درجه والای انسانیت یعنی شهادت نائل آمدن». زمزمه‌های زیبایش با خدای یگانه او را لایق وصل به حضرت یار کرده بود. چرا که در راه عشق و ایمان قدم بر می‌داشت. دعاهایش مقبول درگاه حق افتاد و زمانی که در لباس بسیج به جبهه‌های حق علیه باطل شتافته بود، پس از حدود نه ماه نبرد دلاورانه در راه وطن هنگامی که به عنوان بسیجی گردان ثارالله(علیه السلام) در تیپ 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) با دشمن می‌جنگید، در هفتم مردادماه سال 1361 در منطقه پاسگاه زید عراق با اصابت ترکش شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکرش در زادگاهش - آسیابک - به خاک سپرده شد.