شهید کریم هاشمی، پانزدهم تیرماه 1321 در روستای ارکوینِ اراک، دیده به جهان گشود. پدرش باسواد و مطلع به احکام دینی بود و معلمی بود که فرزندان خود را به فرا گرفتن احکام دین و خواندن نماز و قرآن تشویق و ترغیب می‌کرد. کریم دوران نوجوانی خود را با کارهای پرزحمت کشاورزی سپری کرد. با فرارسیدن روزهای جوانی به تهران سفر کرد و در شیرخوارگاه کودکان بی‌سرپرست مشغول به کار و با خدمت به این قشر در بین آن‌ها از محبوبیت فراوانی برخوردار شد.

 کریم در تظاهرات قبل از انقلاب حضوری مستمر داشت و در راهپیمایی‌های بعد از انقلاب نیز شرکت می‌کرد. او در اوایل انقلاب برای کمک به پدر و مادر خود، راهی وطن شد و یکم شهریورماه 1358 در شرکت ایرالکو مشغول به کار شد. او متأهل و هنگام شهادت هفت فرزند داشت.

کریم در سال‌های خدمت خود در شرکت، همیشه دوستان و آشنایان خود را دعوت به خدمت به خلق و خدا می‌کرد و کار را یکی از مهم‌ترین خدمت‌ها به جامعه و ملت می‌دانست. او با اخلاق و رفتار نیک دوستان را امر به معروف و نهی از منکر می‌کرد.

در بین همکاران خود به صفات نیکو و اخلاق حسنه مشهور بود. هنگام حمله هوایی هواپیماهای عراقی در پنجم مردادماه 1365 در راه کمک‌رسانی به همکاران خود یکی از پاهای خود را از دست داد و از ناحیه گوش و یک چشم آسیب دید.

 او پس از مدتی دچار ناراحتی اعصاب شد. اما با وجود این مشکلات هیچ‌گاه حاضر نمی‌شد کارهای روزمره خود را به گردن دیگران یا خانواده بیندازد. همیشه سعی می‌کرد استوار و توانا در مقابل مشکلات حاضر شود. کریم در سخت‌ترین شرایط زندگی به سر می‌برد، اما لحظه‌ای از نماز و روزه خود غافل نمی‌شد و همیشه اهل خانواده را به نماز و روزه تشویق می‌کرد.

 بالاخره در تاریخ 29 آبان 1369 پس از انجام عمل جراحی در بیمارستان طالقانی تهران به شهادت و آرزوی خود رسید.

او در وصیت خود فرزندان را به رعایت بیش از پیش تقوا و پیروی از ولایت‌فقیه و خدمت به سایر همنوعان خود سفارش کرده است.[1]

1. سنگربانان صنعت آلومینیوم.