بسم الله الرحمن الرحیم

(قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ ).[1]

با آنان بجنگيد خدا آنان را به دست‏ شما عذاب و رسوايشان مى‌‏كند و شما را بر ايشان پيروزى مى‌بخشد و دل‌هاى گروه مؤمنان را خنك مى‌گرداند.

اشهد ان لا اله الا الله، اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ ، اشْهَدُ انَّ عَلِیّاً وَلِیُّ اللّهِ.

با سلام بر مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) فرمانده کل قوا و امید تمامی مستضعفین و با سلام بر نائب بر حق او امام خمینی(قدس سره) و با سلام و درود بر امت شهیدپرور ایران من لایق این نیستم که بخواهم برای امت حزب‌الله ایران وصیت‌نامه بنویسم اما به خاطر اینکه عبرت باشد برای منافقین و آن‌های که فریب دشمنان اسلام را خورده‌اند که به آغوش اسلام برگردند و سندی از خونم برای انقلاب اسلامی باقی بماند چند جمله به‌عنوان وصیت‌نامه می‌نویسم.

برادران و خواهران حزب الهی سعی کنید تمام کارهایتان به خاطر خدا باشد و سرلوحه کارهایتان رهنمودهای ولایت‌فقیه باشد و با تمام وجود تا سر حد جان از ولایت‌فقیه پشتیبانی کنید زیرا که ولایت‌فقیه همان ولایت رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است و ولایت رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) همان ولایت‌فقیه است (أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ).[2]

این اسلام عزیز که تاکنون زنده مانده است مرهون زحمت‌ها و روحانیت مبارز می‌باشد.

برادران و خواهرانی که استعداد عالی دارند حتماً به حوزه‌های علمیه بروند و نگذارند که حوزه‌های علمیه این سنگرهای استوار و محکم اسلام خالی از طلبه بماند زیرا آن زمان دشمنان اسلام شاد و خندان می‌شوند و می‌توانند فعالیت نمایند که حوزه‌های علمیه را خالی از طلبه ببینند و روحانیون نیز بدانند که چه وظیفه سنگینی به عهده ‌دارند. مسئولیت رساندن پیام خون شهدا به مردم و آگاه کردن مردم وظیفه روحانیون است. اگر درست انجام وظیفه نکنند مدیون خون شهدا هستند و باید فردای قیامت جواب خون شهدا را بدهند. برادران و خواهران مسلمان تا اسلام زنده است و بین مردم وجود دارد دشمنان اسلام از شرق و غرب هیچ‌یک خواب ندارند و در کمینند که به اسلام ضربه بزنند و اسلام را نابود کنند هوشیار و بیدار باشید که ضربه نخورید مبادا حتی برای لحظه‌ای بخوابید که اگر شما به خواب غفلت بروید دشمن بیدار است و دوباره شما را به بند استثمار و استعمار می‌کشد و از اسلام اسمی بیشتر باقی نخواهد ماند و آن وقت جواب خون شهدا را پیش خدا چگونه می‌دهید پس هوشیارانه از این انقلاب حفاظت کنید و قدر این انقلاب را که نعمتی است الهی و هزاران خون شهید به پای آن ریخته شده و بدانید و آن را بدون اینکه انحرافی در آن به وجود آید به نسل‌های آینده بدهید.

برادران و خواهران شما امروز امانت‌دار هستید. امانتی بس بزرگ نزد شماست. امروز اسلام عزیز در دست شما امانت است امروز قرآن کریم نزد شما امانت است امروز خون شهدا نزد شما امانت است سعی کنید خوب امانت‌داری کنید و تا سر حد جان از این امانت‌ها که نزد شماست حفاظت کنید و آن را به دست نسل‌های بعدی بسپارید مبادا به امانت خیانت کنید مبادا دنیای فریبنده شما را فریب دهد و از هدف اصلی غافل شوید و خدا را فراموش کنید. مسلمانان امروز خداوند نعمت بزرگی را در اختیار شما گذاشته است و آن امام امت خمینی(قدس سره) کبیر است و قدر این نعمت را بدانید و به سخنان او که همان سخنان ائمه(علیهم السلام) و پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است عمل کنید. از کید و مکر منافقین از خدا بی‌خبر غافل نباشید که به فرموده امام(قدس سره) منافقین از کفار بدترند و بنا بر آیات قرآن خدا بر دل‌هایشان مهر زده و این‌ها مغرض هستند و می‌خواهند دین خدا را نابود کنند و ضربه این‌ها از ضربه کفار سخت‌تر است هوشیار باشید که از آن‌ها ضربه نخورید. از مقامات مذهبی و مملکتی به نحو احسن حفاظت کنید که وقتی یکی از این مقامات را شهید می‌کنند برای اسلام ضربه است.

به جوان‌ها توصیه می‌کنم جوان‌هایی که تقریباً بی‌تفاوت هستند از این حالت بیرون بیایید و بپا خیزید و از اسلام و خون شهدا دفاع کنید که اگر دفاع نکنید از خون شهدا مدیون آن‌ها خواهید بود. بدانید که شهادت یک فیض بزرگ الهی است که نصیب هر کس نمی‌شود و بدانید که من با آگاهی کامل از اینکه راهی را که آمده‌ام حق است به خاطر یاری دین خدا و یاری ولی‌فقیه زمان (امام خمینی(قدس سره)) به جبهه آمدم و امیدوارم که با اهداء این چند قطره خونی که در بدنم هست و با اهداء جانم بتوانم خدمتی به اسلام نمایم.

در پایان از کلیه کسانی که مرا می‌شناسند عاجزانه می‌خواهم که مرا حلال نمایند.

برای ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و طول عمر امام خمینی(قدس سره) دعا کنید و از خدا بخواهید مرا بیامرزد. والسلام، محمود یار محمدی.

1.  سوره توبه، 14.

2. سوره نساء، 59.