شهید مسعود قلعه‌نویان در هفدهم آبان ماه سال 1344 در شهرستان اراک و در خانواده‌ای که به باورهای اصیل دینی و مذهبی پایبند بودند، به گستره وجود پای نهاد. دوره کودکی را در زادگاه خویش گذراند و ایام سبز جوانی و نوجوانی را به دانش‌آموزی پرداخت و تحصیلات خود را تا مقطع متوسطه ادامه داد. اخلاق نیکو و پسندیده داشت.

گل سرسبد خانواده مؤمن و مهربان بود. در کارهای خیر پیش‌قدم بود و رفتارش و برخوردش همیشه چشم‌نواز بود. هر موقع بچه‌ای را می‌دید که پدر یا مادر ندارد، دست نوازش بر سرشان می‌کشید و به آن‌ها محبت می‌کرد. بسیار زحمتکش بود. مسعود را به عنوان الگوی دیگران در بین اقوام قرار می‌دادند. وقتی که می‌خواست به جبهه برود، به مادرش گفت: مادر جان! وقتش است که من به جبهه بروم. الان اسلام احتیاج به رزمنده دارد و من باید به جبهه بروم. مادرش هم راضی بود از این کار و می‌گفت: برو خدا پشت و پناهت. تو را به خدای علی‌اکبر(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) می‌سپارم.

در نهایت به منظور یاری‌رساندن به محافظان حریم مقدس توحید و مجموعه ارزش‌ها و آثار الهی حاکمیت مقدس اسلامی، به خدمت مقدس سربازی اعزام گردید و به عنوان سرباز وظیفه ژاندارمری در جبهه‌های نبرد حاضر شد. در نوزدهمین روز از دی‌ماه سال 1365 بر اثر بمباران هوایی هواپیماهای رژیم بعثی عراق در منطقه سوسنگرد جان عاریت خویش را به پیشگاه الهی تقدیم نمود و به ابدیتی دلخواه و همراهی با کاروان شهیدان نائل آمد. پیکر مطهرش را در زادگاهش تشییع و به خاک سپردند.