شهید والامقام اسدالله قمری مردی دیگر از رادمردان ایران‌زمین، کسی که برای مقابله با دشمن سینه‌اش را سپر بلای مردم بی‌دفاع کرد تا دشمن به جان و مال و ناموس مردم ایران تعرض نکند. و در لباس بسیجی به صورت داوطلبانه رهسپار جبهه‌های حق علیه باطل شد. و از ایران اسلامی دفاع کرد تا پرچم آزادی و آبادی آن تا ابد بر قله‌های آن بدرخشد. کسی که جان شیرین خود را فدای مردم کشورش کرد تا جان و مال و ناموس مردم از دست دشمن در امان باشد. دشمنی که راه و رسم جوانمردی را نمی‌دانست و بنا بر آزادی‌خواهی این مردم خاکشان را مورد هجوم قرار داده بود. و زمان دفاع از ایران اسلامی فرا رسیده بود. او این شرایط را درک کرده بود و به خوبی می‌دانست که کشور اسلامی ایران باید تا ابد پا بر جا بماند و ارزش‌های انقلابی آن حفظ شود، پس با تمام توانش در این راه قدم برداشت و جان شیرین خود را فدا کرد.

شهید والامقام اسدالله قمری در سیزدهمین روز از شهریورماه سال 1342 در تابستانی زیبا و دل‌انگیز هم‌زمان با تابش نور زیبای خورشید و گرم‌ترین فصل خداوند در روستای زیبای میشیجان از توابع شهرستان خمین در استان شهیدپرور مرکزی، دیده به جهان گشود.

او در خانواده‌ای مؤمن و انقلابی و ساده و صمیمی متولد شد و از کودکی با غیرت و مهربانی آشنا شد. غیرتی که بعدها در زندگی‌اش به کار برد و برای دفاع از ایران و ایرانی از آن بهره گرفت. او دوران کودکی را کنار اعضای پر مهر خانواده سپری کرد و تا سال پنجم ابتدایی درس خواند. پس از ترک تحصیل در یک کارگاه آهنگری کار می‌کرد و با زحمت فراوان روزی خود را به دست می‌آورد.

دوران جوانی فرا رسیده بود و اسدالله به جوانی مؤمن و متدین، ساده و مهربان و متواضع و فروتن تبدیل شده بود. جوانی که غم دیگران را غم خود می‌دانست و با غیرت و شهامت سعی در کمک کردن به همه داشت. بنابراین با شروع جنگ تحمیلی تاب و قرارش را از دست داد و در لباس مقدس بسیج برای خدمت به ایران اسلامی به سمت جبهه‌های نبرد راهی شد. او حدود یک ماه و نیم به عنوان بسیجی گردان امام سجاد(علیه السلام) از تیپ 22 بدر در جبهه بود و سرانجام در بیست و یکم اردیبهشت‌ماه سال 1361 در عملیات بیت‌المقدس در شهر خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در زادگاهش، میشیجان خمین آرام گرفت. یک سال بعد برادرش احمدعلی نیز در عملیات والفجر 4 به شهادت رسید.