سومین روز از فروردین‌ماه ۱۳۴۰، زاد روز تولد اوست. عباسعلی در روستای حسین‌آباد از توابع شهرستان زرندیه به دنیا آمد. هیچ‌گاه فرصت نکرد در کلاس درس حاضر شود اما از مردانی بود که به مکتب نرفت و آموزگار هزاران جوان ایرانی شد. شهید عباسعلی در سایه‌ی مهر و محبت والدین با کار و تلاش و تهذیب نفس، وارسته و به دور از زرق و برق‌های دنیوی، انسانی والا، نمونه و متواضع بود.

از وقتی خود را شناخت با کار و زحمت زندگی می‌گذراند و خیلی زودتر از شناسنامه‌اش بزرگ شده بود. جوانی برومند که دغدغه دفاع از کشورش او را به خدمت سربازی کشاند. چند ماهی از شروع جنگ نگذشته بود که او عازم خدمت مقدس سربازی شد و پس از یک دوره آموزشی به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. درست یک سال از آغاز جنگ تحمیلی گذشته بود که عملیات ثامن‌الائمه(علیه السلام) اجرا شد و لشکر همیشه پیروز خراسان با نام امام هشتم(علیه السلام) در این عملیات حضور داشت. عباسعلی در تیپ سوم این لشکر خدمت می‌کرد که در پنجم مهرماه ۱۳۶۰، در محور آبادان - ماهشهر بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

امروز ما وارثان کربلائیم و ادامه‌دهندگان نهضت عاشورای حسینی(علیه السلام) و کربلا در درون ماست، همه جا کربلا. ای کاش در جبهه‌ها بودید تا عشق به حسین(علیه السلام) و نهضت سرخ او را از نزدیک می‌دید. ای کاش، در جبهه‌ها بودید و یاران با وفای حسین(علیه السلام) را از نزدیک می‌دیدید و می‌دیدید که چگونه جان شیرین خود را در طبق اخلاص گذاشته‌اند و از حسین(علیه السلام) زمان، خمینی(قدس سره) کبیر، با دل و جان حمایت می‌کنند.

او می‌گفت: ما اهل دنیا نیستیم و به قول امام(قدس سره) در محضر خداوند قرار داریم، در محضر خداوند نباید گناه کنید و پیوسته دوستان و آشنایان را به تقوا و نماز و پیروی از خط امام(قدس سره) دعوت می‌کرد: که مبادا خدای ناخواسته از یاری حسین(علیه السلام) زمان دست بردارید و او را تنها بگذارید.