شهید خیرالله هاشمی در اولین روز از آذرماه سال 1336 در روستای گلشن‌آباد از توابع شهرستان اراک متولد شد. در 7 سالگی به مدرسه رفت و تا کلاس ششم در زادگاهش درس خواند. پدرش می‌گوید:

از نوجوانی ایشان را به تهران برای کار فرستادیم که از بابت درس، خیلی نگران بود. در تهران شاگرد گچ کار و در عرض یک سال، گچ کار و گچ‌بر نمونه شد. در سال 1356 به درس خواندن در دوره شبانه پرداخت و امتحان داد و در اول راهنمایی قبول شد. دوره مبارزه مردمی علیه طاغوت شد و مدرسه‌ها بسته شد، ایشان در تظاهرات‌ها شرکت می‌کرد. او عاشق امام(قدس سره) بود و اعلامیه‌های ایشان را پخش می‌کرد.

شهید هاشمی خیلی خوش‌اخلاق بود و اهل مطالعه و اسلام و روشنگری. چندین کتاب از کتاب‌های آقای مطهری و دکتر شریعتی به نام‌های مختلف دارد و به اضافه چندین کتاب مذهبی که در خانواده‌مان موجود است، همیشه مطالعه می‌کرد و مقلد امام خمینی(قدس سره) بود و ولایت‌فقیه. شهید هاشمی در سال 1356 در محلات به گچ کاری مشغول بود و هر هفته در تظاهرات قم شرکت می‌نمود و اعلامیه پخش می‌کرد و از محلات نوار آقا را که در نجف اشرف سخنرانی کرده بود، توسط یک استوار به نام عباس همتی گرفته بود و به ده آورد و توسط بلندگوی مسجد، چندین بار این نوار را پخش کرد که برخی از او و برادرش شکایت کرده بودند و چندین باز از پاسگاه شازند ما را خواسته بودند که اگر انقلاب پیروز نمی‌شد، همان موقع دژخیمان رژیم، شهید هاشمی را دستگیر می‌کردند.

بسیار مهربان بود و همگی از دست شهید رضایت کامل داریم و همیشه پشتیبانی خود را از ولایت‌فقیه می‌گفت. شهید اولین کسی بود که عکس آقا را از محلات آورد و در مسجد زد با مقداری اعلامیه که چون مردم ده آن‌قدر آگاهی نداشتند، خیلی‌ها با رفتار شهید نگران می‌شدند و می‌گفتند: این عکس را بردارید که باعث ویرانی این ده می‌شود؛ ولی او هیچ‌گونه باکی نداشت. علاقه بسیار به امام(قدس سره) و روحانیت مبارز داشت و مردم را هم ارشاد می‌کرد.

جنگ که شروع شد عضو بسیج بود، چون احساس مسئولیت می‌کرد، به جبهه رفت و به آرزوی خود رسید و علاقه بسیار به سپاه داشت و می‌گفت: موقعی که از جبهه برگردم، به سپاه خواهم رفت. وقتی که منافقین را می‌دید و آدم‌های گمراه که از روی نا آگاهی به ضرر اسلام کار می‌کردند، بسیار رنج می‌برد.

او با گروه اعزامی از شهر اراک برای شرکت در عملیات مطلع الفجر به گیلانغرب رفته بود و در گردان امام حسن(علیه السلام) از سپاه گیلانغرب خدمت می‌کرد که در بیست و پنجم آذرماه سال 1360 در ارتفاعات شیاکوه به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد. از او یک پسر به یادگار ماند که بعد از شهادتش به دنیا آمد.