شهید والامقام محمدعلی کاشی دلاورمردی که در بیست و نهمین روز از شهریورماه سال 1351 در اواخر تابستانی که هوا رو به خنکی می‌رفت و پاییز پشت در نشسته بود تا با قدم‌های زیبایش یکی دیگر از زیبایی‌های خدا را به نمایش بگذارند، در شهرستان شهیدپرور خمین، دیده به جهان گشود. او فرزند خانواده‌ای مؤمن و متدین بود که همواره در تلاش بودند تا فرزندان خود را بر سفره‌ای با نان حلال بنشانند و با برکت روزی حلال آن‌ها را در راه درست زندگی قرار دهند. محمدعلی از همان کودکی بسیار دوست‌داشتنی و شیرین‌زبان بود و همین باعث شده بود تا اعضای خانواده‌دوستش داشته باشند و با علاقه بسیاری با او رفتار کنند. او باهوش بود و به درس خواندن علاقه زیای داشت بنابراین هنگام رفتن به مدرسه از اشتیاق زیادی برخوردار بود و با علاقه بسیاری راهی دبستان شد. او دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را یکی پس از دیگری با موفقیت طی کرد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.

با اینکه جنگ تحمیلی تمام شده بود اما یادگاری‌های جنگ هنوز هم در دل خاک ایران خانه کرده بود و باعث می‌شد خیلی از جوانان این سرزمین به قافله شهدا بپیوندد اما در این میان هنوز هم جوانانی بودند که برای دفاع از امینت ایران‌زمین لباس غیرت به تن می‌کردند. شهید محمدعلی کاشی سرباز تیپ 411 مهندسی بروجرد بود که در هفتم خردادماه سال 1370 در مرز خسروی در حالی که مشغول به پاک‌سازی میدان مین بود، بر اثر انفجار مین به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهرش در گلزار شهدای خمین به خاک سپرده شد.