شهید مصطفی یعقوبی، در پنجم خردادماه سال 1341 در روستای محمودآباد از توابع شهرستان ساوه در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. او تحت تربیت پدری مؤمن، متدین و مقلد امام(قدس سره) پرورش یافت. مادر و پدرش از به دنیا آمدن مصطفی بسیار خرسند و خوشحال بودند. از کودکی در مجالس دینی، از جمله برنامه‌های سوگواری امام حسین(علیه السلام) حضور داشت و عشق خدمت‌گزاری به آستان شهیدپرور حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در عمق وجودش ریشه دوانید. سادگی و بی‌آلایشی او زبانزد همه بود. از جمله کسانی بود که در پذیرایی عزاداران امام حسین(علیه السلام) نقش فعالی داشت. او همواره دلسوز خانواده خود بود و به آن‌ها کمک فراوانی می‌کرد. در سن هفت‌سالگی با جدیت تمام و احساس مسئولیت بیشتر شروع به درس خواندن کرد، مسعود علاوه بر درس خواندن کمک‌کار پدر هم بود، روزها و سال‌ها می‌گذشت و او بزرگ‌تر می‌شد و سنگ صبور مادر بود و دوست و یاور پدر.

تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد. در دوران پیروزی انقلاب اسلامی در تظاهرات و برنامه‌های انقلابی شرکت مستمر داشت. با شروع جنگ تحمیلی و آغاز حملات رژیم بعثی عراق او نیز آماده شد و برای اعزام به جبهه در بسیج محله عضو شد و در برنامه‌های نظامی آن شرکت می‌کرد. او در سال 1361 با دختری که انتخاب کرده بود ازدواج کرد و همسر و دو فرزندش را خیلی دوست داشت ولی عشقی والاتر او را به خدمت در جبهه کشاند. دفاع از دین و میهن چیزی نبود که مصطفی در مقابلش آرام بایستد و بی‌تفاوت باشد. او پس از مدتی خدمت و رشادت در گردان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در تاریخ یازدهم بهمن‌ماه سال 1365 در شلمچه هنگام درگیری با دشمن بعثی با اصابت ترکش به دست و بدنش به درجه رفیع شهادت رسید. پیکر مطهرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.