بسم الله الرحمن الرحیم
... (وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1]
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند مرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
وصیتنامه اینجانب رمضان همایی از گردان ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف).
پس از عرض سلام خدمت تمام خانواده خودم همسر و نور چشمیهای عزیز و دیگر بستگان و آشنایان
گواهی مینمایم که یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر و دوازده امام و چهارده معصوم امام(علیهم السلام) شهادت میدهم که آخرین آنها حضرت محمد(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) میباشد و این راه، راه حسین(علیه السلام) است. دنیای فانی است و هیچکس نخواهد ماند. خدایا رضایم به رضای خودت خدایا ما را بیامرز خدایا از خودت یاری میجویم.
... هیچگونه ناراحت نباشید به زودی زود تذکره کربلا به دست شما عزیزان میرسد ... و ای نور چشمی عزیزم قربان جان طبق وصیتنامه قبلی که در منزل میباشد اقدام نمایید و شما را به خدای بزرگ میسپارم. به حرف مادرت گوش کنید دیگر عرضی ندارم.
همسایگان عزیز مرا حلال نمایید اگر خدای نکرده از بنده قصوری سرزده، مرا عفو قرار دهند. خدایا به خون شهدای اسلام ما را مدیون نکن و همسر عزیزم شما را به خدا سپردم و امیدوارم که در این مدت کوتاه زندگی کردیم ما را عفو و بخشش نمایید و از خدا طلب مغفرت نمایید.
والسلام علیکم.
1. سوره آل عمران، 169.
شهید رمضان همایی در سیزدهم اردیبهشتماه سال 1315 در روستای ستق از بخش نوبران شهرستان ساوه متولد شد. ایام کودکی را در کنار خانواده که به شغل کشاورزی اشتغال داشتند گذراند. در مکتبخانه روستا خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را آموخت و از نوجوانی به دامداری و کشاورزی مشغول شد.
در سال 1344 به سنت حسنه اسلام ازدواج کرد و خداوند پنج پسر و یک دختر به او عطا کرد. با کارگری و کشاورزی روزگار میگذراند و سرخوش که نان جوین با عرق جبین بر سفره خانواده میگذارد. پس از انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی دهقان پاک نهاد ایرانی سلاح در دست گرفت و در آستانه پنجاهسالگی عازم میدان رزم شد. بسیجی گردان ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از لشکر 17 علی بن ابیطالب(علیهما السلام) بود که در پایانی دلانگیز در حین عملیات بدر در بیست و چهارم اسفندماه سال 1363 لباس زیبای شهادت را به تن کرد. پیکر مطهر شهید پس از تشییع بر دستان مردم انقلابی روستای ستق در زادگاهش به خاک سپرده شد.