شهید حبیبالله یوسفی در پنجمین روز از دیماه سال 1344 در روستای حاجیآباد از توابع شهرستان شازند و در خانوادهای روستایی که ارادت ویژهای به اهلبیت(علیهم السلام) داشتند، دیده به جهان هستی گشود. پدرش مشهدی نورالله کشاورز بود و به سختی و با مشکلات آن روزگار میگذراندند و اعتقاد داشت باید با دستان پینهبسته زحمت بکشد و عرق بریزد تا لقمه نانی حلال بر سفره بگذارد و اهل خانه را با نان حلال بزرگ کند که این لقمه در معرفت آنها نسبت به دین و مذهب تأثیر زیادی خواهد گذاشت و کودکانش را در راه اسلام و مسلمانی سوق دهد.
حبیبالله در دوران کودکی با مکتب عاشورا بزرگ شد. محرمها که در روستا تعزیه میخواندند، او همراه پدر و مادرش در مسجد روستا حضور داشت؛ در حالی که در عزای امام حسین(علیه السلام) پیراهن مشکی به تن کرده بود. در همان دوران با نماز و قرآن آشنا شد و راه مسجد را پیدا کرد.
تا کلاس پنجم ابتدایی به درسش ادامه داد؛ ولی به خاطر نداشتن مدرسه و معلم در سطوح بالاتر مجبور به ترک تحصیل شد و به کمک پدرش در زمین کشاورزی شتافت. در هجدهسالگی ازدواج کرد و نوزده سال داشت که اولین فرزندش متولد شد و این موقعی بود که زمان سربازیاش رسیده بود و باید برای ادای دین به اسلام و میهن عزیزش به میدان مبارزه با دشمنان میرفت. او به عنوان سرباز لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(علیه السلام) دوره آموزشی را پشت سر گذاشت و سپس برای ادامه خدمت به جبهه جنوب منتقل شد. حبیبالله ماهها در خط مقدم جبهه خدمت کرد و تازه فرزند دومش متولد شده بود که در بیست و یکم اسفندماه سال 1363 در منطقه عملیاتی شرق دجله در حین عملیات بدر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای حاجیآباد به خاک سپردند.