بسم الله الرحمن الرحیم

(الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا).[1]

كسانى كه ايمان آورده‏‌اند در راه خدا كارزار مى‌كنند و كسانى كه كافر شده‏‌اند در راه طاغوت مى‌‏جنگند پس با ياران شيطان بجنگيد كه نيرنگ شيطان (در نهايت) ضعيف است. سپاس بیکران می‌گویم خداوند بزرگ را که مرا هدایت کرد و شعور عنایت فرمود تا در راه رضایت او گام بر دارم و مبارزه کنم و درود و سلام بر محضر مبارک رهبر عالی‌قدر عالم تشییع حضرت امام خمینی(قدس سره) پرچم‌دار و زنده کننده قیام حسین(علیه السلام) و با درود و سلام بر ارواح پاک شهدای راه حق و آزادی. وصیت‌نامه خود را شروع می‌کنم. در موقعی که باطل در مقابل حق جبهه گرفته ..... تصمیم به جهاد نمودم تا پیروی خود از حسین(علیه السلام) زمانم را اعلام کنم و دین خود نسبت به مکتبم ادا نمایم و از اینکه خانواده‌ام را رها کرده‌ام، ناراحت نیستم زیرا می‌دانم که خداوند نگهدار آن‌هاست. من می‌خواهم در برابر مسئولیتی که شهیدان بر عهده ما گذاشته‌اند فردای قیامت شرمنده نباشم ... خدایا تو خود گواهی که فقط برای تو برای متعالی شدن خودم در این راه قدم برداشتم، چه زیبا و دوست‌داشتنی است خالصانه در راه تو قدم برداشتم. .... اینجانب محمد هفته کزازی وصیت‌نامه خود را در چند سطر مختصر می‌نویسم. همان‌طور که خدا ما را به دنیا آورد همان‌طور می‌تواند ما را از دنیا ببرد. و خدا آن کسی را می‌کشد که عاشق او بشود. وصیت می‌کنم به پدر و مادر و خواهر و برادرم که راه مرا ادامه بدهید تا به خدا نزدیک بشوید و بتوانید در آن دنیا زندگی راحتی داشته باشید همیشه در نماز جماعت و نماز جمعه‌ها شرکت کنید و هر ثانیه و هر دقیقه امام(قدس سره) را دعا کنید چون امام(قدس سره) بود که ما را از خواب غفلت بیدار کرد و ما را به راه خدا کشاند و این باعث شد که اسلام دوباره زنده شود. وصیت به دوستان عزیزم راهی را که ما انتخاب کردیم شاید مهم‌ترین راه در راه خدا باشد و سعی کنید همیشه جهادگران در راه خدا باشید اگر من شهید شدم مرا پیش شهدا دفن کنید. بر سر مزار من فقط شیرینی تقسیم کنید و گویی شب عروسی من فرا رسیده شاد باشید. مدت دو ماه برای من روزه بگیرید و نماز بخوانید و هر چیزی را که من دارم به کسی بدهید که مستحق او باشد و لباس ورزشی مرا از هر چیز که دارم به جعفرخانی دهید و به او بگویید که راه مرا ادامه بدهد.

 محمد هفته کزازی، 14/5/61.

[1]. سوره النساء، 76.