پاک‌بازی از پاک‌بازان اسلام و میهن، آنانی که یگانه مایه‌ی امید و آرزوی خود را در جست و جوی خالق و امام(قدس سره) خویش به کار بستند و دل را به تار گیسوی حضرت دوست گره زدند و به بند محبتش استوار ماندند، مومنانی آزادمرد، همانانی که به برکت پرهیز از گناه و معصیت و یمن بندگی و طاعت، لحظه‌ای بی توکل و توسل نفس نزدند و هرگز به هوس نرفتند. شهید غیرتمند، رحیم هفته خانگی روستانشین آسان نظر و کشاورز زاده والاگهر، همچون هم‌رزمان شهیدش نه در هوای مقام و شهرت بود و نه در قید و بند تعارف و بالانشینی، فروتنانی با ایمان که حتی سهمی اندک از این عالم فنا و گذر، برای خویشتن قائل شدند و فریادی جز ناله هجران و بیداد فراق سر ندادند، دلاورمردانی که تنها از روی رضا و خشنودی حضرت دوست جان دادند و همه توان را به دل خواه دوست به کار بستند.

رحیم در سی‌ام آذرماه 1339 در روستای هفته خانک فراهان در خانواده‌ای دهقان‌زاده متولد شد. پیشه پدرانش را در پیش گرفت و در کنارش تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. در سال 1359 ازدواج کرد و در هنگام شهادت یک دختر داشت که دردانه پدر بود.

روستایی بصیر از شروع جنگ تحمیلی برای حضور در جبهه بی‌تابی می‌کرد و علاقه‌مند بود تا برای دفاع از کشورش گام بردارد. بسیج راهی بود که او را به خواسته‌اش رساند. عازم جبهه نبرد شد. سرزمین خوزستان هزاران جوان مثل او را به دفاع فرا می‌خواند و او با لبیک به این فراخوان بود که او در مسجدسلیمان حضور داشت که در سی‌ام مهرماه سال 1362 در موشک‌باران این شهر به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.[1]

1. فرجام عشق، ص ۱۵۶.