بسیجی شهید محمود یوسفی به سال ۱۳۱۸ در روستای شهیدپرور چهره قان دیده به جهان گشود. دوران طفولیت خود را در مکاتب قرآنی سپری نمود تا گلی چند از بوستان ثقلین و عترت بچیند. اما به دلیل کم‌بضاعتی جهت بهبود بخشیدن به امور زندگی و رفاه معیشتی خود مجبور به ترک زادگاه به روستای خواجه حصار شد و از آنجا قم را به عنوان محل زندگی خویش برگزید.

پاکی و اخلاص در رفتارش به چشم می‌خورد تا اینکه در سال ۱۳۶۱ به فرمان پیرمراد خود به دیار عاشقان شتافت و چه بسیار زود این پاک دل در عملیات رمضان در سن ۴۲ سالگی به فیض سرخ عشق و شهادت نائل آمد.

پیکر مقدسش بعد از ۱۲ سال یعنی در سال ۱۳۷۳ به قم رجعت داده شده و در جوار بانوی مکرم اسلام حضرت معصومه(علیها السلام) در گلزار شیخان به خاک سپرده شد.

از خصوصیات بارز این مرد الهی، علاقه‌مندی به امام(قدس سره) و قشر روحانیت و مخصوصاً گرم نگه‌داشتن کانون پر مهر خانواده می‌باشد. به نماز بها دادن و حاضر شدن در صف نماز جماعت جزء رفتار و اعمال جاویدان وی می‌باشد.

فرزندش خاطراتی از این زاهد را چنین بیان می‌کند: زمان اعزام به جبهه‌ها، با شور شهادت اموال خویش را که بیش از ۳۰۰۰ هزار تومان نبوده است پاک نمود و سهم مولایش را ادا نمود.

پسرش سؤال کرد که با این مبلغ چند صباحی را می‌توان راحت زندگی کرد. این شهید بزرگوار صادقانه گفت: پسرم خداوند به آن چنان برکتی بدهد که تا آخر عمر بتوانید راحت و آبرومندانه زندگی کنید.[1]

1. مقربین، ص ۳۱.