آنان که شهید شدند کاری حسینی(علیه السلام) کردند و آن‌ها که ماندند باید زینب(علیها السلام) گونه عمل کنند.

ای امت حزب‌الله بدانید که شهیدان عزادار می‌خواهند، شهیدان پیرو می‌خواهند، شهیدان رهرو می‌خواهند. برای من عزاداری نکنید، زیرا عزاداری سزاوار مولایم حسین(علیه السلام) است.

بار الهی کاش قادر بودم هزاران بار به دنیا برگردم و هر بار برای تو و در راه تو خودم را فدا کنم.

ای پدر عزیزم! در انجام مسئولیت‌های اسلامی بکوشید و در کارها صبر و استقامت داشته باشید.

ای مادر مهربانم! با صبر و استقامت همچون زینب(علیها السلام) و سرمشق قرار دادن فاطمه زهرا(علیها السلام) در عزاداری من اصلاً ناراحت نباشید.

ای برادران! امیدوارم که شما ادامه‌دهندگان راهم باشید. در درس خواندن و فرا گرفتن علم تلاش کنید. در نماز جماعت شرکت کنید و امامان(علیهم السلام) را سرمشق قرار دهید. هرگز مطیع هواهای نفسانی مباشید و در کلیه کارها به خدا توکل کنید.

خواهرم! عفت تو حجاب توست، حجاب تو وقار توست، وقار تو افتخار ماست.

امت حزب‌الله! همیشه در صحنه باشید و یار و یاور امام(قدس سره)، یکپارچه شوید با اتحاد.[1]

1. مقربین، ص ۵۷.