قرآن کریم به طور واضح و صریح به ما خفتگان تذکر میدهد که زنده واقعی تاریخ این شهیدانند و این شهیدانند که اسلام را بیمه کردند و یاد شهیدان است که خونها را بجوش میآورد و آنان با اینکه از میان ما رفتند، جریان حیات را در شریان مرده انسانهای تاریخ به جوشش در میآورد که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است چون او میدانست که زندگی باید چنین باشد یا حسینی(علیه السلام) باشد یا زینبی(علیها السلام) و إلا یزیدیاند و او راه حسین(علیه السلام) را انتخاب کرد و این گوشهای از زندگی شهیدی از تبار یاران حسین(علیه السلام) است.
شهید قدرتالله هدایتی دهقی در یکم شهریورماه سال 1322 در قریه کوچکی به نام خورهه که تابع شهرستان محلات است به دنیا آمد. او در خانوادهای چشم به دنیا گشود که دارای اعتقادات دینی قوی بودند. پدرش کشاورزی زحمتکش و متدین بود. هر چند که نه مادر و نه پدرش سواد خواندن و نوشتن نداشتند ولی با این حال او سخت به فرا گیری قرآن و مسائل علاقه نشان میداد و از زمانی که خودش را شناخت هیچگاه نماز و روزهاش ترک نکرد.
پس از پایان دوره راهنمایی و شرکت در آزمون درجهداری ارتش در لشکر 28 کردستان مشغول به خدمت شد. او در سال 1347 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و سه دختر شد.
قدرتالله مدت 10 سال با خانواده در سنندج اقامت نمود و همیشه در مأموریت در پاسگاههای مرزی بود. از 8 ماه خدمتش در پاسگاه آلوت سه ماه آن را در زندان بود به خاطر اینکه به دو تن سرباز اهوازی و کرمانی که ماهها خانوادهشان را ندیده بودند و نزدیک عید بود، مرخصی داده بود و حتی به آنان پول و لباس نیز داده بود تا آنان بتوانند به خانوادهشان سر بزنند و به همین علت که خیلی مهربان بود به سه ماه زندان محکوم شد.
بعد از پیروزی انقلاب از اردیبهشتماه سال 1358 به تهران انتقال یافت و بعد از 7 ماه به پاسگاه جلدیان از مناطق ارومیه منتقل شد و برای پاکسازی راهآهن ارومیه حضور داشت. در سال 1359 بار دیگر برای آزادسازی دره قطور به مدت 5 ماه به آنجا اعزام شد و آنجا را از عوامل خودفروخته خارجی پاکسازی کردند.
از آغاز جنگ تحمیلی در خوزستان خدمت میکرد و در دومین ماه از شروع جنگ تحمیلی در سوم آبان ماه سال 1359 در بمباران بندر ماهشهر به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.