شهید غلامعباس کاظمی فرزند جعفرقلی در تاریخ یکم خردادماه سال 1341 در شهر خمین و در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی، دیده به عالم گشود. پدر و مادرش علاقه زیادی به او داشتند. او از همان ابتدای تولدش در سایه محبت‌های پدر و مادر مؤمن، پرهیزکار و با تقوایش بود و کودکی را در این شرایط پشت سر می‌گذاشت. در سن هفت‌سالگی و در سال 1348 وارد مدرسه ابتدایی شد. علاقه‌اش به درس زیاد بود و هیچ‌چیز مانع نمی‌شد تا او درسش را رها کند. وقتی از مدرسه می‌آمد یا اینکه وقت خالی پیدا می‌کرد برای کمک به پدرش در مخارج خانواده، به کارگری می‌رفت و همیشه همراه او بود. پدرش از زمان کودکی مسائل شرعی را به او می‌آموخت تا مسیر زندگی‌اش را درست برود. ایشان دوره ابتدایی را با موفقیت در مدرسه محل زندگی‌اش پشت سر گذاشت.

در دوران فعالیت‌های انقلاب هم ایشان مانند دیگر جوانان این مرز و بوم به فعالیت‌های سیاسی و تظاهرات علیه رژیم ستم‌شاهی می‌پرداخت. سال 1357 و در زمان پیروزی انقلاب شانزده‌ساله بود و خوب شرایط دوران را می‌فهمید. در حال خوشحالی از پیروزی انقلاب بود که چندی بعد از آن رژیم وحشی بعث عراق به خاک ایران اسلامی حمله‌ور شد. در آن سال‌ها غلامعباس در بیمارستانی در شهر تهران به عنوان خدمه کار می‌کرد و از این طریق بخشی از هزینه‌های زندگی خانواده را تأمین می‌کرد.

او جوان پر تلاش و خستگی‌ناپذیری بود و به همین دلیل هنگامی که جنگ ادامه یافت برای یاری‌رساندن به مردم خونگرم خوزستان عازم جبهه جنوب شد و پس از مدتی جهت شرکت در عملیات والفجر مقدماتی به فکه اعزام شد. بسیجی لشکر 27 محمد رسول‌الله(q) در هجدهم بهمن‌ماه سال 1361 در تپه دوقلو به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید را در بهشت‌زهرا تهران به خاک سپردند.