شهید مرتضی کفشی در بیست و چهارمین روز از تیرماه سال 1321 در روستای سنجان از توابع شهرستان اراک و در خانواده‌ای ساده و بی‌ریا و اهل‌دل که شیفته و عاشق اهل‌بیت(علیهم السلام) بودند، دیده به جهان هستی گشود. نامش را مرتضی گذاشتند تا مرتضوی و علوی بزرگ شود و راه ایشان را در پیش گیرد. زمین را، فراخنایی دید که باید در آن چند صباحی بندگی کند، قیمت بگیرد و به اوج برسد. پدرش کشاورز بود و خودش نیز کشاورز زاده‌ای که دوشادوش پدر به باغداری و کار و تلاش در زمین‌های کشاورزی مشغول بود و دوست داشت تا نشان دهد که اهل کار است. بسیار زحمت می‌کشید و سعی می‌کرد تا از بودن در کنار پدر درس زندگی بگیرد و در آینده از آن تجربیات استفاده کند.

مرتضی، کودکی را در محیطی صمیمی همچون سایر جوانان آن روستا پشت سر گذاشت. علوم دینی و قرآنی را از خانواده فرا گرفت و به دلیل نبود مدرسه، برای علم‌آموزی به کلاس‌های قرآنی مسجد روستا رفت.

پس از مهاجرت به تهران ازدواج کرد و صاحب فرزندانی سالم و صالح شد. با آغاز جنگ، به مذهب و خاکش احساس ِدین می‌کرد. خود را به عنوان نیروی مردمی و بسیجی به جبهه رساند و برای دفاع از میهن در دومین روز از فروردین‌ماه سال 1361 در غرب شوش در حین عملیات فتح المبین جان خود را ایثار کرد. پیکر مطهرش را در بهشت‌زهرای تهران در کنار دیگر شهیدان اسلام و رزمندگانی که جان خویش را فدای حضرت دوست کردند، به خاک سپردند.