پدر شهید می‌گوید:

شهید محمود کاظمی فرزند اول خانواده ما بود. او در روستای کوچکی به نام حسین‌آباد یکی از روستاهای توابع محلات در سال 1348 به دنیا آمد. از کودکی علاقه زیادی به هیئت‌های عزاداری و زنجیرزنی داشت. در سن هفت‌سالگی با پای پیاده از حسین‌آباد به مدرسه‌ای که در روستای نخجیروان بود، می‌رفت و مشغول درس خواندن شد تا کلاس سوم راهنمایی بیشتر درس نخواند. بعد از اینکه کلاس سوم را به پایان رساند برای کار به معدن الیگودرز رفت و حدود دو سال در معدن کار کرد و بعد از اینکه از معدن برگشت در سال 1367 به خدمت سربازی اعزام و در اردوگاه آموزشی قدس ساوه، حدود چهل روز آموزش دید؛ بعد از آن به لشکر 71 روح‌الله(قدس سره) رفت. او فردی بسیار با ایمان، درستکار، با نماز و با خدا بود علاقه زیادی به افراد خانواده داشت. به پدر و مادر خود خیلی خدمت می‌کرد و آن‌ها را دوست داشت. با خواهر و برادرانش با مهربانی رفتار می‌کرد.

مادر شهید می‌گوید:

زمانی که امام خمینی(7) از پاریس به تهران آمدند، شهید محمود کاظمی به همراه پدرش برای دیدن امام(7) به مدرسه فیضیه قم رفتند. امام خمینی(7) هم به قم آمدند، شهید اصرار بسیار داشتند که در درون جمعیت به جلو بروند تا امام(7) را از نزدیک ملاقات کنند، زمانی که از قم برگشتند، بسیار شاد و خوشحال بود و از فرط خوشحالی سر از پا نمی‌شناخت.

محمود پاسدار وظیفه واحد تخریب در لشکر 71 روح‌الله(قدس سره) بود که در سیزدهم خردادماه سال 1369 در حین انجام وظیفه بر اثر انفجار مین در منطقه دشت ذهاب به شهادت رسید.