مادری دیگر از مادران ایران‌زمین که به دست مزدوران رژیم بعثی عراق بود. او قهرمان بود؛ از خیل شیرزنانی که آرزویشان شهادت بود و این افتخار را به دست نیاوردند مگر اینکه با انفاس قدس و نیت پاکشان خداوند این مقام را به آن‌ها عطا کرد. روز عید اضحی در ماه شریف ذی‌الحجه بود که کودکی در شهرستان آشتیان دیده به جهان گشود. وی تحت تربیت مادری مؤمنه و پدری فداکار و متعهد، مراتب رشد و تعالی خویش را پشت سر گذاشت. روزگار را با یاری‌ دادن به مادرش در امر تدبیر منزل سپری کرد و سپس ازدواج نمود و زندگی جدید خویش را آغاز کرد. او هنگامی که به شهادت رسید، مادر پنج فرزند بود.

دشمن زبون شده در جبهه‌های جنگ که تاب مقابله با مردان این سرزمین را از دست داده بود، زنان و کودکان بی‌دفاع را آماج حملات خود کرده بود و عصر روز سیزدهم بهمن‌ماه سال ۱۳۶۵، قهرمان آشتیانی، به دست مزدوران بعثی در یک حمله‌ی هوایی به لقاء‌الله پیوست. در این تهاجم وحشیانه، همسرش محمدعلی محبی هم به شهادت رسید. پیکر مطهره ایشان پس از تشییع بر دستان فرزندان داغدارشان در گلزار شهدای شهر آشتیان به خاک سپرده شد.