ای شهدا، دنیای بی شما و بی امام(7) سخت است. ای خوش انصافها، اینجا دیگر با خاموشی بلدوزرهای جهادگران، سنگر و خاکریزی که صداقت و درستی را بنا کند، یافت نمیشود. اینجا فانوسها خاموش است. خیانت به رفیق قاموس و جاویدان و رسیدن به جاه و مقام به بهای خاموشی عزت نفس است. ای شهدا اینجا دیگر از عروج خبری نیست و همه از برای "فنا" دست و پا میزنند. دستهای ناپاک به هم گره خورده تا بر نسل جوان امروزی روح بیاعتقادی و دینزدگی را جریان دهد. کامیابیهای دنیا مقدمه فراموشی ذکر خداست و خاتمهاش با لبخند شیطان مأنوس است. ای شهدا ما برای شما صبر میکنیم ولو با فنا و فراموشیمان. ای شهدا شما که در جلوت دوست، خلوت انس یافتهاید دستی بر دلهای پیر رنج ما برآورید. خداحافظ ای شهدا، ای گلبرگهای خونین شلمچه، ای لبهای سوخته فکه، ای گلوهای تشنه، ای تشنههای فرات شهادت، خداحافظ، شما رفتید و ماییم و راه نا تمام ... .
شهید اسماعیل کرمی فرزند محمد از جمله دلاورمردانی است که روح بلندش با اعتقاد راسخش پیوند خورده بود و گرهای محکم بر بقچه ایمانش زده بود، از دست هر دزد و راهزنی پنهانش میداشت و سعی میکرد تا سفیدی باطنش را به سیاهی هیچ گناهی سیاه نکند. عاشقی بود که در بیستم فروردینماه سال 1339 در روستای مست علیا از توابع شهرستان خنداب و در خانوادهای روستایی و کشاورززاده که کار و تلاش جزء جدا نشدنی از زندگیشان بود، دیده به جهان هستی گشود. در دوران کودکیاش بازی میکرد و با همسن و سالان خویش در فضای روستا که پر از صمیمیت و صفا و یکرنگی بود، بازیگوشی میکرد و روزگار را با شادی پشت سر میگذاشت. در همان ایام کار هم میکرد و کمککار پدر بود تا هفت سالگیاش فرا رسید و برای تحصیل به مدرسه روستا رفت و ثبتنام کرد. تا پنجم ابتدایی بیشتر به درسش ادامه نداد و به خاطر سختیها و مشکلاتی که بر سر راهش بود، درس را رها کرد و به کار و تلاش در کارهای آزاد پرداخت. جوشکار ماهری بود و از این راه کسب روزی میکرد، تا انقلاب اسلامی پیروز شد. بعد از انقلاب با همسری مؤمن ازدواج و زندگی مشترکشان را آغاز کردند. ثمره این وصلت شیرین دختری بود که در سال 1360 و در حالی که پدرش به عنوان بسیجی و نیروی مردمی در حال جنگ و مبارزه با دشمنان بعثی بود، متولد شد.
شهید کرمی دلاورانه و با غیرتی که داشت توانست کار و زندگی و زن و بچه را رها کند و برای دفاع از میهن اسلامی گام بردارد. او نزدیک به دو ماه به عنوان بسیجی گردان امام حسن(A) از تیپ 22 بدر در جبهه فعالیت داشت و در این مدت در عملیاتهای مختلفی هم حضور به هم رساند تا سرانجام غروب پاییز عمر شریفش فرا رسید و در نوزدهم اردیبهشتماه سال 1361 در منطقه عرایض در حین عملیات بیتالمقدس و آزادسازی خرمشهر به شهادت رسید و آسمانی شد. پیکر مطهرش را در روستای مست علیا به خاک سپردند.