بسمه‌تعالی

(وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1]

با عرض سلام خدمت پدر عزیزم و مادر مهربانم؛ امیدوارم که همیشه به سلامت بوده باشید. پدر و مادر مهربانم! من در این سفر که می‌روم خود را به دست خدا سپرده‌ام و برگشتم به دست خداست. پدر و مادرم! از شما می‌خواهم که صبر و طاقت داشته باشید. ما امانت خدا هستیم در دست شما و برای شما. از برادرانم می‌خواهم که به پدر و مادرم کمک کنند و آن‌ها را تنها نگذارند و جای مرا پر کنند و تنها خواهرم را محبت و نگهداری کنند. از شما پدر و مادرم می‌خواهم که رهرو راه امام(7) امت باشید و راه امام(7) عزیز را ملاک در زندگی خویش قرار دهید.

پدر جانم و مادر عزیزم! از شما و برادرانم و خواهرم می‌خواهم که اگر بدی یا ناراحتی از دست ما داشته‌اند یا اگر نتوانسته‌ام آن‌طور که می‌باید به شما خدمت کنم، مرا ببخشید و حلال کنید از قول من از دوستان و آشنایان و فامیل حلالیت طلب کنید. ضمناً از شما پدر و مادرم می‌خواهم که نماز و روزه و واجبات مرا تا حد تکلیف برایم خریداری کنید و یا خودتان بجا بیاورید. در پایان از همه خداحافظی می‌کنم و حلالیت می‌طلبم و خواهشمندم واجبات مرا حتماً انجام دهید.

با کمال تشکر، غلامرضا کرمی.

1. سوره آل عمران، 169.