شهید غلامحسین کاوسی در یازدهم آبان ماه سال 1324، در خانواده‌ای کارمند و مذهبی در شهر اراک به دنیا آمد. پس از طی دوران دبستان وارد مقطع متوسطه شد و آن دوره را تا سال پنجم با امتیاز عالی قبول و در تابستان همان سال خود را به دبیرستان نظام معرفی کرد. در دبیرستان نظام به علت مخالفت وی با رژیم و نیز وجود تبعیض چشمگیر میان دانش‌آموزان، از ورود او به دانشکده افسری جلوگیری و فقط به دادن دیپلم اکتفا کردند. غلامحسین نیز ناچار شد برای دریافت برگ پایان خدمت، خود را به سپاهی دانش و دوره هفتم معرفی و در قوچان انجام وظیفه نماید.

پس از پایان دوره سپاهی دانش، در کنکوری که به منظور استخدام حسابدار و حسابرس در ارتش انجام گرفت و حدود شش هزار نفر شرکت کننده داشت، شرکت کرد و توانست جزء شصت نفر پذیرفته شده به استخدام ارتش درآید. محل خدمتش را در دارایی لشکر 92 زرهی اهواز تعیین ولی به دلایلی که ذکر شد تا چهار سال از صدور حکم برای او خودداری کردند. با توجه به اینکه محل خدمتش در اهواز بود؛ ولی زادگاه خود را فراموش نکرد. از کوچک‌ترین فرصت برای دیدار خانواده و بستگان استفاده و به طور پنهانی با کمک‌های نقدی و غیر نقدی از افراد نیازمند فامیل دستگیری می‌کرد.

 وی در اوایل انقلاب از افرادی بود که کارت شماره یک جمهوری اسلامی را دریافت و نیز از همان آغاز جنگ تحمیلی به طور مرتب از طرف لشکر به منظور رسیدگی به وضع مجروحان و شهدای جنگی به تهران می‌رفت. بالاخره در تاریخ بیست و یکم آذرماه سال 1360، هنگام مراجعه به محل خدمت در حین انجام وظیفه، در جاده نظامی شوش - اهواز در اثر تصادف به لقاء‌الله پیوست. غلامحسین وصیت کرده بود که دو فرزندش را به شیوه اسلامی تعلیم و تربیت کنند تا به عنوان جوانانی مسلمان و معتقد به انقلاب شایسته خدمت به جامعه باشند. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.