شهید رضا کبورانی فرزند محمدعلی در نیمه اسفندماه سال 1344 در تفرش متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان روستای کبوران و تحصیلات مقطع راهنمایی را در مدرسه حکیم نظامی تفرش سپری کرد. در کودکی شیرین‌زبان، پر تلاش و بسیار دوست‌داشتنی و در نوجوانی بسیار پرشور و ماجراجو و عاشق اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) بود. علاقه به نقاشی و خطاطی حکایت از روح لطیف و بلند او داشت. اطاعت از امام(7) را یک فریضه شرعی می‌دانست. او به عنوان سرباز وظیفه از طریق ژاندارمری وقت تفرش به جبهه‌های نبرد اعزام شد و مدت 17 ماه به عنوان سرباز گردان 315 از لشکر 77 خراسان به رزم بی‌امان و مردانه خود علیه مزدوران بعثی ادامه داد. در اولین حضورش در جبهه دچار موج گرفتگی شد و به همین علت گاهی تعادل خود را از دست می‌داد. شهید کبورانی زمانی که یکی از هم‌رزمانش تصمیم می‌گیرد با طرح بهانه‌ای، به پشت جبهه منتقل شود به او می‌گوید: بمان و بجنگ و مطمئن باش که عزت و شرافت ما در گرو همین جنگ است و دیگر هیچ.

 او سرانجام در نهم فروردین‌ماه سال 1365 هنگام درگیری با گروهک‌های ضدانقلاب در منطقه مریوان، روح پاک و بزرگ و بی‌آلایش خویش را در بحر مواج شهادت شستشو داد و نامش در دفتر شهیدان همیشه شاهد ثبت و ضبط گردید و پیکر غرق به خونش در روستای کبوران به خاک سپرده شد.